Samenwerken in de zorg is meer dan alleen "de patiënt centraal stellen".

Het is inmiddels vrijwel iedereen in de zorg wel duidelijk; als we naar daadwerkelijk cliëntgerichte zorg en ondersteuning willen is samenwerking over grenzen van lijnen en domeinen nodig. 

"De kern voor succes van elk nieuw initiatief voor ouderen in de thuissituatie is samenwerking", stelde ActiZ onlangs. 

Voor veel kwetsbare ouderen die thuis willen blijven wonen, is samenwerking tussen mantelzorgers/familie, huisarts, thuiszorg, sociaal wijkteam en welzijn noodzakelijk om er voor te zorgen dat ze actief kunnen blijven participeren in hun vertrouwde omgeving. Dat draagt enorm bij aan de ervaren kwaliteit van leven.

Het vraagt daarnaast ook om het verbinden van vrijwilligers en professionals met uiteenlopende achtergronden en denk- en werklogica’s. Deze verbinding vormt een meerwaarde voor de samenwerking tussen diverse partijen. Tegelijkertijd is het ook de bron van potentiele conflicten tussen verschillende professionele waarden, overtuigingen, belangen en praktijken. Samenwerking met gelijkgestemden gaat gemakkelijker en soepeler, maar levert veelal niet meer op dan schaalvoordeel.

Veel samenwerkingspartners, en ook veel regisseurs, proberen deze spanning in samenwerking te bezweren door te sturen op de gemeenschappelijkheid: “de patiënt centraal”, “we willen toch allemaal hetzelfde?”, en “we moeten het samen doen” zijn daarvan de concrete uitdrukkingen.

Het is echter minstens zo belangrijk om ruimte te maken voor de verschillen tussen de partners, juist om conflicten te voorkomen. In de eerste plaats door samen te onderzoeken wie welke waarde levert in de samenwerking, en wat die kan toevoegen. In de tweede plaats om aan de partners te laten zien dat hun “eigenheid” en belangen serieus genomen worden in de samenwerking: het zal de neiging tot strategisch gedrag verminderen, en het ambassadeurschap naar de eigen achterban/organisatie versterken.

Het gebeurt in alle sectoren, maar soms lijkt het alsof er in de Zorg een nog net iets groter verlangen bestaat naar overeenstemming en consensus, en de ruimte voor het verduidelijken van verschil kleiner is. Het is de kunst om deze inherente netwerkspanning bespreekbaar te maken, en verschillen te agenderen, zodat we nog sneller de mogelijke meerwaarde kunnen realiseren.

Meer informatie

Wilt u meer weten over samenwerken in de Zorg of over de rol van ketenregisseurs in de zorg? Bekijk dan onze opleiding Ketenregie in de Zorg.

Vergelijk @count opleiding

  • @title

    • Tijdsduur: @duration
Vergelijk opleidingen