Promotie F.M. (Femke) Ruitenbeek-Bart

Samenvatting:

Hoe is het om letsel bij een ander te hebben veroorzaakt? Of daarvoor aansprakelijk te worden gesteld? Hoe verhouden letselveroorzakers zich tot ‘hun’ slachtoffer? Wat merken zij van de afwikkeling van de letselschadeclaim? Wat brengt de letselveroorzakende gebeurtenis verder bij hen teweeg? En wat kunnen letselschadejuristen leren van de ervaringen van veroorzakers? 

Deze vragen staan centraal in dit promotieonderzoek. De kern daarvan is een interviewstudie onder letselveroorzakers in de medische en verkeersaansprakelijkheidspraktijk en onder letselschadeprofessionals die dit soort schadeclaims namens hen afwikkelen. De studie ligt in het verlengde van de aanhoudende aandacht voor de immateriële behoeften van letselschadeslachtoffers, zoals de behoefte aan excuses. Het kiest een perspectief dat tot nu toe onderbelicht bleef: het persoonlijke perspectief van de als veroorzaker aangesproken persoon. 

Een ongeval met letsel is zeer heftig, zeker voor het slachtoffer. Het is voor letselschadeslachtoffers belangrijk dat een ongevalsveroorzaker verantwoording aflegt voor zijn gedragingen en zich de gevolgen daarvan voor het slachtoffer realiseert. De interviewstudie maakt zichtbaar dat er mogelijkheden zijn om de veroorzaker te laten bijdragen aan het immateriële herstel van het slachtoffer. Onder letselveroorzakers bestaat vaak een bereidheid om op een of andere manier voor het slachtoffer van betekenis te zijn. Uit het onderzoek wordt duidelijk dat letselveroorzakers zelf ook immateriële behoeften ervaren. Veel veroorzakers hebben ook last van wat er is gebeurd en zijn in zekere zin ook slachtoffer van de situatie. Het is daarom ook belangrijk om oog te hebben voor de persoonlijke belangen van de letselveroorzaker.