EUR-studenten uit Oekraïne: "Ik heb geen idee wanneer ik mijn ouders weer zal zien"

Anna Rudya en Daniil Glotov werden op donderdag 24 februari wakker met het nieuws van beschietingen op hun thuisstad Kyiv in Oekraïne. Het is duidelijk dat het leven van deze studenten van Erasmus Universiteit Rotterdam in de afgelopen weken totaal is veranderd. Waar hebben ze mentaal, fysiek en financieel mee te maken gehad?

"Mijn familie is een paar dagen geleden geëvacueerd uit Kyiv. Ze hebben alles meegenomen wat ze mee konden nemen uit ons huis dat al meer dan 60 jaar in de familie is. Inclusief twee katten en een hond", vertelt Daniil, een tweedejaars student International Bachelor Economics and Business Economics. "Ze zijn nu in de buurt van de Roemeense grens en we sturen elkaar om de twee uur berichtjes, zodat ik weet dat ze veilig zijn."

“We hebben geen plan, we rijden gewoon”

Anna Rudya is tweedejaarsstudent International Bachelor Communication and Media. Haar familie had ook geen andere optie dan Kyiv en het hoofdkantoor van hun bedrijf daar te verlaten. Omdat er een mobilisatie gaande is en mannen tussen de 18 en 60 jaar het land niet uit mogen, besloten ze de grens niet over te steken. Anna vertelt: "Toen ik mijn moeder belde toen ze in de auto zaten, vroeg ik wat ze van plan waren. Ze zei: 'We hebben geen plan, we zijn gewoon aan het rijden'. Ik heb geen idee wanneer ik mijn ouders weer zal zien."

"Mijn hoofd is daar, ook al ben ik fysiek hier"

"Ik kan niet geloven dat mijn ouders niet thuis zijn en dat ze niet terug kunnen. Ik kan niet geloven dat zoveel plaatsen verwoest zijn en dat er elke dag nog meer verwoest wordt", zegt Anna. "Elke ontwikkeling schokt me meer. De situatie in Mariupol is afschuwelijk. Waarom? Wat is het doel hiervan? Mijn hoofd is daar, ook al ben ik fysiek hier."

Daniil vertelt dat het in zijn hoofd zo druk is, dat hij maar 4 uur per nacht slaapt: "Mijn ouders zeiden dat ik me op mezelf moet focussen, maar hoe is dat mogelijk?" Hij voelt de noodzaak om in actie te komen en is hij onder andere bezig met het organiseren van Solidarity with Ukraine Day op 17 maart op campus Woudestein. "Maar ik weet dat andere studenten meteen depressief zijn geworden. Ze zijn hier zo mee bezig dat ze zich op geen enkele manier op hun studie kunnen richten. We hebben ondersteuning nodig. Gelukkig voel ik me ook gesteund door mijn studieadviseur, maar ik heb ook andere verhalen gehoord."

Nul inkomen in Oekraïne

Naast de psychologische impact zijn er ook financiële implicaties. Daniil: "Toen Rusland het land binnenviel kwam alles meteen tot stilstand. Alles ging dicht. Mensen evacueerden of gingen het leger in. Er is nu geen inkomen." Zowel Anna als Daniil's ouders zijn ondernemers. "Mijn ouders hebben een reclameproductiebedrijf in Kyiv", vertelt Anna. "Ze hebben Kyiv en het hoofdkantoor daar verlaten. Al hun werknemers hebben zich over het land verspreid of zijn zelfs het land uit. Ze hebben een kleinere productie-unit in een stad in de buurt van Kyiv. Daar wordt hevig gevochten. We weten niet of het er nog staat. Uiteindelijk, als de oorlog voorbij is, is er dan nog iets waar we naar terug kunnen? Zullen mensen dan nog reclame nodig hebben?"

“Een masteropleiding is nu al een onvervulde droom”

Kunnen ze hun studie hier vervolgen?

Om EUR-studenten die getroffen zijn door de oorlog te helpen, is in samenwerking met het Erasmus Trustfonds een nieuw EUR Student Emergency Fund opgericht. Met dit fonds wordt financiële steun verleend aan studenten die momenteel met dringende financiële problemen te kampen hebben. "Wat mijn ouders gespaard hebben, gaat nu naar familie en het helpen van anderen in Oekraïne", vertelt Anna. "Hoe ziet volgend jaar eruit? Het is erg verontrustend dat ik geen financieel vangnet meer heb." Daniil vult aan: "Een masteropleiding volgen is nu al een onvervulde droom."

Schuldgevoel

Gevraagd naar de toekomst, vertellen Anna en Daniil dat het iets is waar ze nauwelijks aan kunnen denken. Daniil: "We voelen ons schuldig dat we daar niet zijn, terwijl we alles willen doen om ons land te steunen." Anna zegt: "Wat gaat er nu komen? Waar zullen mijn ouders heen gaan? Het is zo moeilijk voor ons dat we niets kunnen doen om dit te stoppen." Daniil besluit: "Ik voel me echter wel gesteund door mensen die ik hier persoonlijk ken en dat er in Nederland al zoveel geld is opgehaald. Het is fijn om te zien dat onze Europese broeders zo begaan zijn."

Help studenten zoals Anna en Daniil en doneer

Wil je studenten zoals Anna en Daniil helpen, doneer dan aan het EUR Student Emergency Fund. Zij hebben je steun hard nodig! Voorkom dat de oorlog de toekomst van onze studenten bepaalt.

Vergelijk @count opleiding

  • @title

    • Tijdsduur: @duration
Vergelijk opleidingen