Inmiddels is het meer dan een jaar geleden dat onze wereld even tot stilstand kwam. Het mondiale vluchtverkeer ging op slot, de grenzen gingen onverwacht dicht en voor het eerst sinds decennia voelden we ons opgesloten. Dat gold voor burgers in heel Europa. Maar Poolse burgers reageerden toch wezenlijk anders op vrijheidsbeperkende overheidsmaatregelen dan Nederlanders deden. Niet zo vreemd, want gevoelens van vrijheid en de interpretatie daarvan zijn in lokale collectieve herinneringen ingebed en worden door nationale trauma’s gevoed.
In het kader van het thema "Corona en (on)vrijheid" heeft dr. Iwona Gusc onlangs een artikel geschreven voor het platform WO2 Onderzoek Uitgelicht. In dit artikel reflecteert ze op de verschillen tussen Polen en Nederland, en met name hoe anders de coronamaatregelen worden in Polen gezien en vanuit welke historische herinneringen wordt eraan betekenis toegedicht.
Polen en Nederlanders blijken een heel ander referentiekader te gebruiken om de coronabeperkingen te duiden. Dat vloeit voort uit een andere geschiedenis, andere herinneringen en andere historische connotaties, onder andere rondom het begrip ‘avondklok’. Waar in Nederland deze maatregel de herinnering aan de nazibezetting oproept, ligt dat in Polen heel anders. De avondklok en andere coronabeperkingen doen de Poolse bevolking namelijk niet aan de Tweede Wereldoorlog denken, maar aan meer recentere gebeurtenissen: de staat van beleg van veertig jaar geleden.
Lees het volledige artikel hier.