Wat is de mens, vraagt de dichter van Psalm 8, daarmee een van de meest wezenlijke filosofische en ook theologische kwesties aan de orde stellend. Hij geeft zelf direct een antwoord: U hebt hem weinig minder gemaakt dan de engelen en hem met eer en glorie gekroond. U doet hem heersen over de werken van Uw handen, U hebt alles onder zijn voeten gelegd. Uit dit antwoord blijkt verwondering over de waardigheid die God aan de mens heeft verleend. In dit artikel geeft Ard Jan Biemond een korte schets van hoe er in de christelijke en filosofische traditie over het menszijn en de menselijke waardigheid is gedacht. In de toepassing daarvan gaat hij in op de betekenis van dit christelijke mensbeeld voor de economie als sociale wetenschap.
Het woord ‘waardigheid’ heeft een opmerkelijke geschiedenis. Oorspronkelijk werd het gebruikt om mensen aan te duiden die hoger werden gewaardeerd dan hun medemensen, zoals dat nog altijd gebeurt in ‘hoogwaardigheidsbekleder’. Tijdens de Renaissance echter
was het Giovanni Pico della Mirandola, auteur van de in heel Europa verspreide Rede over de menselijke waardigheid, die dit woord in een nieuwe betekenis gebruikte. Hij duidde er de bijzondere waarde van de mens ten opzichte van de rest van de schepping mee aan. Daarmee werd ‘menselijke waardigheid’ of dignitas de term die in gebruik is geraakt om aan te geven dat de mens een bijzonder wezen is, verheven boven de dieren en andere schepselen, en ook dienovereenkomstig behandeld moet worden. De mens die in deze visie verschijnt, noem ik naar goed gebruik de homo dignus: de waardige mens.
Lees het volledige artikel via onderstaande link.
- Promovendus
- Gerelateerde links
- Lees het hele artikel hier