prof. dr. Wibren van der Burg, hoogleraar rechtsfilosofie aan Erasmus School of Law, gaf onlangs in dagblad Trouw zijn mening over jonge wetenschappers en de verdeling van beurzen en subsidies. Volgens hem zorgt de huidige situatie, waar de verantwoordelijke commissie vooral onderzoekers die al eerder subsidie ontvingen, voor ongelijkheid.
Van der Burg, zelf ontvanger van zes subsidies met een totale waarde van meer dan drie miljoen euro, geeft in het artikel diverse tips aan jonge onderzoekers. ‘Wat vaak mis gaat, is het niet genoeg inleven in de buitenstaander - wat veel commissieleden toch vaak zijn. Alle methodes die je wilt toepassen, moet je tot in het kleinste detail aan ze uitleggen’. Daarnaast is bluffen over de zekerheid waarmee je bepaalde resultaten verwacht vaak noodzakelijk, aldus Van der Burg. "Je hebt de meeste kans op een beurs als je de uitkomst van je onderzoek al kunt voorspellen. In de filosofie, waar ikzelf in zit, kan dat eigenlijk helemaal niet, maar als je dat eerlijk opschrijft, ben je kansloos. Maar dan schrijf je maar iets op dat wel plausibel klinkt. Daarna heb je het geld binnen, en mag de uitkomst er prima van afwijken.’
De huidige manier waarop beurzen en subsidies worden uitgedeeld vindt prof. Van der Burg sowieso oneerlijk. ‘Je moet rekenen dat ongeveer 20 procent van alle aanvragen duidelijk te slecht is om in aanmerking te komen. Een andere 20 procent zit juist aan de top. Maar bij de overige 60 procent is het vooral een kwestie van geluk hebben. Het komt er maar net op neer hoe zwaar commissieleden tillen aan hoeveel artikelen iemand schreef, hoe zij of hij overkomt tijdens de presentatie en of diegene in de redactie van een tijdschrift zit’. Op deze wijze wordt te weinig rekening gehouden met de kwaliteit van een onderzoeksvoorstel.
Prof. Van der Burg ziet een loting als mogelijke oplossing voor dit probleem. Na een eerste schifting van die slechtste 20 procent heeft de overige 80 dan evenveel kans. ‘Daarmee voorkom je ongelukkige afgewezenen: “het is het lot geweest, niet omdat ik niet goed genoeg ben”, denken ze dan’.
Het volledige artikel uit Trouw vindt u hier.