Mohsin Hamid over 'De laatste witte man'

Mohsin Hamids De laatste witte man (2022) vertelt het verhaal van de witte man Anders, die op een ochtend wakker wordt met een donkere huid. Anders blijkt niet de enige, en een remedie is er niet. In een samenleving waarin iedereen gaandeweg van kleur verandert, liggen angst en agressie op de loer, maar de dreiging is van korte duur. Wanneer de laatste witte man is begraven, blijft de ogenschijnlijke eenvoud van een uniforme wereld over.

De laatste witte man is een roman over verlies, identiteit, familie en liefde, en bovenal een treffend tijdsbeeld van het huidige Westen, waarin alledaags racisme, ongelijke betaling, complottheorieën en yoga als leefstijl de boventoon voeren. Hamid maakt politieke thema’s subtiel invoelbaar via pijnlijk oppervlakkige karakters, die zich vooral bekommeren over hoe anderen hen zien.

Mohsin Hamid is opgegroeid in Lahore, Pakistan. Hij is de auteur van prijswinnende romans, waaronder het debuut Moth Smoke (2000) en De val van een fundamentalist (2007) dat werd verfilmd. Na de succesvolle ontvangst van Hoe word je stinkend rijk in het nieuwe Azië (2014) en ExitWest (2018) is De laatste witte man (2022) zijn meest recente roman. Hamids werk wordt vertaald in meer dan veertig talen. Naast romans schrijft hij essays over migratie, politiek en cultuur en korte verhalen voor onder meer The New Yorker.