Promotie A.M.M.A. (Ayman) Fouda

Proefschrift in het kort:

Te midden van de trend van stijgende gezondheidsuitgaven in ontwikkelde economieën, is het optimaliseren van klinische beslissingen een belangrijke kwestie voor regelgevers en financiers van diensten om deze trend in te dammen. Een dergelijke verandering wordt meestal veroorzaakt door financiële of regelgevende instrumenten die zijn uitgegeven door de regelgevers en gericht zijn op professionals en patiënten. Dit creëert een tripartiete interactie tussen dienstverleners of financiers, professionals en patiënten die een multi-principiële agentrelatie manifesteert, waarin professionals agenten zijn voor twee opdrachtgevers: diensttoezichthouders en patiënten. Dit proefschrift houdt zich bezig met de multi-principiële agentrelatie in de gezondheidszorg en probeert in de eerste plaats de determinanten van de (niet-)naleving van regelgevende instrumenten theoretisch en empirisch te onderzoeken in het licht van deze tripartiete relatie. De belangrijkste bevindingen van het proefschrift zijn, ten eerste, dat in een omgeving met meerdere opdrachtgevers het gebruik van financiële prikkels om de doelstellingen van professionals en de regelgever/financier op elkaar af te stemmen, belangrijk is, maar niet de enige oplossing. Deze bevinding is gebaseerd op de heterogeniteit in de financiële prikkels die worden geboden aan professionals in verschillende gezondheidsmarkten, wat geen one-size-fits-all model van financiële prikkels biedt om klinische beslissingen te beïnvloeden. Ten tweede zijn klinische praktijkrichtlijnen (CPG's) belangrijke instrumenten om de problemen van de multi-principiële agent in gezondheidsmarkten te verminderen, aangezien ze informatie-asymmetrieën verminderen en tegelijkertijd de autonomie van professionals behouden. Ten derde zijn CPG's complex en heterogeen, en dat geldt ook voor hun determinanten van (niet-)naleving. Ten vierde werken CPG's, maar onder voorwaarden. Factoren zoals intra-professionele concurrentie tussen dienstverleners of beroepsbeoefenaren kunnen leiden tot niet-naleving van CPG's - als CPG's waarschijnlijk het nut van de professional zullen verminderen. Ten slotte hebben verschillende graden van mandaat verschillende effecten op de naleving door aanbieders. Over het algemeen geldt: hoe sterker het mandaat, hoe sterker de naleving. Maar zelfs met een sterk mandaat waren factoren zoals intra-professionele concurrentie en co-management van patiënten door verschillende professionals van invloed op de (niet-)naleving.