Promotie L.C. (Loes) van Hulten

Proefschrift in het kort:

Rechtspersonen zijn doorgaans geen volledig op zichzelf staande entiteiten maar maken deel uit van een grotere economisch eenheid. Er is vaak sprake van een bepaalde verbondenheid met andere rechtspersonen. Voor belastingverdragen gebaseerd op het OESO-modelverdrag geldt als uitgangspunt dat voor verdragstoepassing naar iedere afzonderlijke juridische entiteit moet worden gekeken (per-entiteit-benadering). In verdragsverhoudingen wordt slechts bij uitzondering afgeweken van het principe dat entiteiten in een groep als afzonderlijke entiteiten moeten worden behandeld. 

De juridische benadering met betrekking tot belastingheffing sluit niet aan bij de economische realiteit en lijkt niet te passen in de internationaal georiënteerde wereld van vandaag: zij leidt tot dubbele belastingheffing en biedt mogelijkheden voor belastingontwijking. Er zijn – zowel op nationaal als op verdragsniveau – verschillende regels ingevoerd met als doel het oplossen van dit probleem. De juridische entiteit is echter nog steeds het uitgangspunt voor deze wijzigingen en zogenaamde oplossingen. Deze aanpak heeft geleid tot een ingewikkeld en gefragmenteerd systeem. In dit promotieonderzoek staat de vraag centraal of, beoordeeld vanuit doel en strekking van het OESO-Modelverdrag, de per-entiteit-benadering ten aanzien van de toepassing van verdragsregels op verdragspersonen in het OESO-Modelverdrag zou moeten worden vervangen door een groepsbenadering. Als deze vraag bevestigend wordt beantwoord, is de vervolgvraag wat dit zou betekenen voor de verdragsregels.