Het dashboard Zicht op Ondermijning heeft per wijk of dorp in Nederland in kaart gebracht welk percentage jongeren een hoog risicoprofiel heeft. In Rotterdam variëren de percentages tussen dertien en zeven procent. In totaal betreft het bijna tienduizend jongeren in heel de stad. Volgens Robby Roks, universitair hoofddocent Criminologie aan Erasmus School of Law, is het zaak om extra aandacht te besteden aan jongeren met een verhoogd risico.
De profielen van de jongeren in het onderzoek zijn vergeleken met profielen van verdachten van drugscriminaliteit. Hieruit blijkt dat jongeren die in aanraking zijn geweest met Bureau Halt, een taakstraf hebben gekregen op jonge leeftijd of vroegtijdig school hebben verlaten een grotere kans hebben om later de criminaliteit in te gaan. Roks: “Vaak gaat het om een stapeling. Problemen bij de jongere zelf, zoals een licht verstandelijke beperking, problemen in het gezin, armoede in de wijk. Soms begint het uit pure verveling. Een deel ambieert echt een carrière in de onderwereld, bij anderen zit er niet echt een plan achter.”
Gezin en goede baan of criminaliteit en coke
Door middel van data-onderzoek heeft Zicht op Ondermijning een risicopercentage per buurt kunnen vaststellen en is inzichtelijk gemaakt welke wijken in Nederland de meeste risicojongeren tellen. Onder andere de steden Rotterdam, Helmond en Zaanstad zijn bovengemiddeld vertegenwoordigd.
De jongeren uit deze steden lopen meer risico dan andere om het criminele pad op te gaan. “Met een deel kan het over een aantal jaar heel erg goed gaan. Dat ze een normale baan hebben, een gezin, noem maar op. Maar het kan ook zijn dat een aantal echt doorgroeit naar de meer georganiseerde misdaad. Denk aan handel in verdovende middelen, cocaïne, betrokkenheid bij liquidaties en andere vormen van zwaar geweld”, legt Roks uit.
Stap in de goede richting
De regering trekt 82 miljoen euro uit om de nieuwe generatie (drugs)criminelen in probleemwijken te voorkomen. Roks is positief over deze financiering en pleit tegelijkertijd voor enkele andere oplossingen: “Jongerenwerk en buurtwerk zijn de afgelopen tien jaar wegbezuinigd uit de wijken waar dat wel echt noodzakelijk was. Maar er is meer voor nodig [dan alleen geld], zoals het wegwerken van de structurele ongelijkheden. Als we daar niet bovenop zitten, is het dweilen met de kraan open. Bij professionals is de vrees aanwezig dat dan ook de nieuwe Taghi’s opstaan.”