Bij Erasmus School of Law werken we met veel mensen samen om onderzoek en onderwijs van topniveau mogelijk te maken. In de serie ‘Where Law Meets (your) Business’ laten we zien hoe de mensen achter Erasmus School of Law vanuit verschillende rollen bijdragen aan de verbinding tussen recht, samenleving en praktijk. Deze keer spreken we Léon Boele, die als ondersteuner van het masteronderwijs zorgt dat processen zo soepel mogelijk verlopen.
Léon Boele begon zijn carrière als verslaggever bij Radio Rijnmond, stond met een microfoon langs de lijn bij Feyenoord, presenteerde het nieuws, en werkte later als communicatieman voor een profploeg in het wielerpeloton. Tegenwoordig houdt hij het draaiboek van het masteronderwijs bij Fiscaal Recht strak in de hand. Léon Boele maakte een bijzondere loopbaanwending; van de hectiek van de media naar de relatieve rust van het onderwijs.
Van de sportredactie naar rechtenfaculteit
“Als jonge jongen wilde ik bij de radio werken,” gaat Léon van start. En dat lukte. In de jaren tachtig begon hij als redacteur bij Radio Rijnmond, in een tijd waarin radio hét nieuwsmedium was. “Als mensen iets wilden weten, luisterden ze naar de radio. Zelfs Teletekst stond nog in de kinderschoenen.” Zijn eerste grote opdracht was het presenteren van het nieuwsprogramma tijdens de Joegoslavië-oorlog. “Ik stelde als onervaren begin twintiger vragen aan correspondenten zonder echt te begrijpen wat er speelde. Dat voelde soms ongemakkelijk, maar ik stelde de vragen waarvan ik dacht dat de luisteraars ze ook zouden hebben.”
Later specialiseerde hij zich in sportverslaggeving. Als freelancer op de sportredactie leerde hij het vak: “Je moest in die tijd van alle markten thuis zijn, van Feyenoord tot Zwart-Wit '28.” Niet zelden stond hij tijdens de warming-up van de spelers met een wandelzender op zijn rug langs de lijn, klaar om reacties te vangen. Het was een intensieve, dynamische tijd waarin hij zich als journalist ontwikkelde. “Ik kijk daar met veel warmte op terug. Het was een vormende periode.”
Maar na jaren in de spotlight, mede door een stap naar televisie, begon de druk te knellen. “Ik voelde me voortdurend bekeken. Als ik in mijn joggingbroek naar de supermarkt ging, dacht ik: zo zien mensen mij, terwijl ik op tv strak in pak ben.” De anonimiteit lonkte.
Een nieuwe omgeving
In 2012 verliet Léon de mediawereld en werkte hij enkele jaren in sportcommunicatie, onder meer voor een Nederlandse profwielerploeg. Uiteindelijk kwam hij via Randstad terecht bij Erasmus School of Law. “Een cultuurshock,” zegt hij lachend. “Van de hectiek van een redactie naar een stil kantoor midden in de zomer, waar ik niemand zag.” Toch paste de rust hem. “Toen ik na een paar jaar weer even terug was bij Rijnmond, realiseerde ik me: dit past niet meer bij mij. De drukte, de snelle deadlines, ik was veranderd.”
Onderwijs als draaiboek
Léon ondersteunt nu het masteronderwijs Fiscaal Recht. “Ik vergelijk het met mijn oude werk: het is een draaiboek, alleen niet van een uitzending maar van een vak.” Hij regelt alles wat bij de organisatie van een vak komt kijken: van het verzamelen van syllabi, het aanmaken van Canvas-cursussen, tot het plannen van tentamens en de verwerking van cijfers. “Ik zorg ervoor dat alle stappen worden doorlopen, zodat docenten zich op de inhoud kunnen richten en studenten weten waar ze aan toe zijn.”
Daarnaast onderhoudt hij nauw contact met studentassistenten en collega’s, en is hij een aanspreekpunt voor studenten over alle praktische zaken. “Je zorgt ervoor dat het zo rimpelloos mogelijk verloopt. En als je niets hoort, is dat eigenlijk het beste teken,” vertelt hij met een glimlach.
Blijvende liefde voor sport
Hoewel Léon zich thuisvoelt in zijn nieuwe rol, kruipt het sportbloed waar het niet gaan kan. Toen hij hoorde over het nieuwe keuzevak ‘Sport: Recht en Onderneming’, bood hij zich spontaan aan om te helpen. “Het viel buiten mijn normale focus (fiscaal recht en criminologie) maar dit paste zó goed bij mijn achtergrond, ik kon het niet laten.”
Tijdens dit proces ondersteunde Léon nieuwe docent Roberto Branco Martins en begeleidde hem in het opzetten van het vak binnen onze faculteit. “Dat gaf me zeer veel voldoening.” Een hoogtepunt? Het slotseminar waar bekende sportgezichten als Willem van Hanegem en Joris van Benthem aanwezig waren, mensen wiens pad Léon eerder had gekruist tijdens zijn dagen als sportverslaggever. “Even terug op de planeet die nog steeds voelt als mijn wereld,” vat Leon het samen.
"Samen laten we het draaien”
Tegenwoordig werkt Léon drie dagen per week. “Zo is er ruimte voor andere dingen. Ik heb veel van mijn ambities vervuld , ik hoef niet meer te jagen.” De rust past hem, al mist hij soms de hectiek van vroeger. “Maar ik weet nu beter wat bij me past. Toen volgde ik de flow, nu kies ik bewust.”
Zijn rol mag dan bescheiden lijken, ze is onmisbaar. “Als je het plat slaat, is het gewoon een administratief baantje. Maar ik zie dat ik mensen help, en dat maakt het waardevol.” Als spin in het web zorgt hij ervoor dat alles draait, en dat doet hij samen met een team van collega-ondersteuners. “We werken vaak onzichtbaar, maar zorgen ervoor dat het onderwijs in beweging komt.”
Tijdens de coronapandemie zag hij dat sterker dan ooit. “In een paar dagen tijd hebben mijn collega’s het onderwijs hier volledig aangepast, zodat alles door kon gaan. Tentamens, colleges; het bleef allemaal draaien. Studenten beseften misschien niet wat er achter de schermen gebeurde, maar ik vond het indrukwekkend. Het liet zien wat we als team waard zijn.” Voor Léon was het een moment waarop alles samenkwam: de ervaring, het draaiboek, het besef dat je geen zichtbaarheid nodig hebt om van betekenis te zijn. In zijn vorige werk was hij het gezicht bij grote gebeurtenissen; nu is hij degene die zorgt dat alles op rolletjes loopt zonder dat iemand het merkt. En dat is precies hoe hij het wil. “Als het draait en niemand maakt zich ergens druk om, weet ik dat het klopt.”
- Gerelateerde content
