Het mooiste is als studenten in zichzelf blijven geloven.
Prof. mr. Mop van Tiggele-van der Velde
Hoogleraar verzekeringsrecht Erasmus School of Law
Professor Mop van Tiggele (1967) werkte na haar afstuderen aan Erasmus School of Law negen jaar als senior-gerechtssecretaris bij de Rechtbank Rotterdam en daarna twee jaar als juridisch adviseur bij Allianz Nederland Schadeverzekering N.V. Vanaf 2002 was zij als universitair docent verbonden aan het Verzekeringsinstituut aan de juridische faculteit van de Erasmus Universiteit Rotterdam, waar zij vanaf 2004 aan een proefschrift over ‘bewijsrechtelijke verhoudingen in het verzekeringsrecht’ heeft gewerkt. Op 20 juni 2008 is zij op dit onderwerp gepromoveerd. Dertien dagen na haar promotie voerde zij haar benoemingsgesprek met de Rector Magnificus en werd zij hoogleraar verzekeringsrecht in Nijmegen, een functie die zij combineerde met haar werk voor het Verzekeringsinstituut. Sinds 2012 is ze ook in Rotterdam hoogleraar verzekeringsrecht, als opvolger van professor Han Wansink.
Gepaste Rotterdamtrots
Professor van Tiggele is een echte Rotterdamse en koos heel bewust voor Rotterdam. Anders dan veel studenten nu wilde zij graag thuis blijven wonen. “Erasmus betekent echt wat voor me, mijn vader werkte tijdens mijn studie toevallig als sloper (renovatiesloop) in het Tinbergen Building. Ik heb sowieso een gevoel van ‘gepaste Rotterdamtrots.’ Ik kom uit het Oude Noorden en werkte 3,5 dag per week op Dansacademie de Klerk, een begrip in Rotterdam.” Van Tiggele was de eerste die ging studeren uit haar familie. Na haar vwo heeft zij eerst een jaar de secretaresseopleiding gedaan. “Mijn vriendje moest eerst een jaar in dienst en op deze manier konden we tegelijk gaan studeren. Hij koos voor economie, ik voor rechten.”
Hoewel Van Tiggele zelf toegeeft dat dit wel heel ‘zoet’ klinkt, bleek het wachten het wel waard, want haar vriendje van toen is haar man van nu. Maar waarom koos Van Tiggele na een jaar wachten dan voor rechten in plaats van economie? “De studie paste goed bij mijn taalgevoel. Wat me verder aansprak, was dat ik zou leren hoe het zit, wat je wel en niet mag. Daar ben ik wel van teruggekomen, aangezien iedere jurist weet dat ‘hoe het zit’ afhangt van de omstandigheden van het geval.”
Geen verzekeringsrecht
Van Tiggele heeft de studie als een “leuke, prima studie” ervaren. Ze vond het vooral leuk dat je de ruimte had veel keuzevakken te doen, iets wat nu minder is. Veel van die keuzevakken koos ze met het oog op een carrière bij de rechtbank, een carrière die ze later ook gehad heeft. Ze schreef haar scriptie bij Jolande Uit Beijerse, die later haar achternicht bleek te zijn. Wat vooral opvalt aan haar studietijd is dat zij “heel wel overwogen” niet het vak verzekeringsrecht heeft gevolgd tijdens haar studie, terwijl dat nu haar leerstoel is. Tijdens haar werk voor Allianz heeft ze dit vak ingehaald. Door toeval kwam ze bij Allianz terecht. “Ik reageerde op een vacature, maar de mevrouw met wie ik sprak dacht dat ik beter ergens anders paste. Ik werd doorverbonden, mocht langskomen en de volgende dag werkte ik bij Allianz.” Op dezelfde toevallige manier kwam ze terug bij de faculteit. “Met toestemming van Allianz volgde ik het eerder niet gevolgde vak verzekeringsrecht. Daar bleken ze een vacature voor docent te hebben en bij het inleveren van mijn tentamen werd ik daarvoor gevraagd.” Daar zei Van Tiggele volmondig ‘ja’ op: “ik heb al mijn hele leven docent willen zijn. Op de dansschool vroeger gaf ik al vanaf mijn 15e les. Ik kan me goed inleven in het niveau van mijn studenten en probeer ze structuur te bieden. Vervolgens daag ik ze uit het toe te passen op een (moeilijke) casus. Ik vind onderwijs écht leuk.”
Rotterdamse gereedschap
Via een toevallige omweg de wetenschap in en dan ook nog als eerste uit de familie die ging studeren na haar promoveren gelijk hoogleraar, je zou er jaloers van kunnen worden. Toch gun je het Van Tiggele van harte, door haar vriendelijke uitstraling en de manier waarop ze (zoals ze het zelf zegt) in haar eigen ‘gekkigheid’ is blijven geloven. Zelf zegt ze: “wat ik mooi vind is dat ik met mijn eigen Rotterdamse gereedschap eigenlijk alles kan. Als je maar met structuur werkt en problemen kunt analyseren kun je van een leeg scherm een boek maken. Het is niet altijd makkelijk, het is ook hard werken. Wat ik dan nodig heb is dat ik het even kan laten rusten, dan lukt het uiteindelijk allemaal.” Op de vraag wat Van Tiggele aan studenten wil meegeven moet ze even nadenken. Dan zegt ze: “het mooiste is als studenten in zichzelf blijven geloven. Blijf in je kracht geloven en wijk niet teveel van jezelf af omdat je denkt dat het zo moet. Dat heb ik ook niet gedaan.” Daarnaast geeft Van Tiggele aan dat ze het fijn vindt om studenten persoonlijk te leren kennen en dat ze het ook mooi vindt aan de master Aansprakelijkheid & Verzekering dat die mogelijkheid daar is. Tot slot wil ze nog aangeven dat “het een fijne universiteit is hier, met een mooi combinatie tussen theorie en praktijk.”
Publicatiedatum: 9 april 2014