Claire Hofman, LLM

Verschillende petten
“Ik heb altijd verschillende functies binnen Erasmus School of Law gehad. Op dit moment ben ik programmadirecteur van de dubbele master Toga aan de Maas, ben ik bezig met de laatste voorbereidingen voor de verdediging van mijn proefschrift op het terrein van het fiscale strafrecht, ben ik bezig met de afronding van de vakken Formeel Belastingrecht in de fiscale bachelor en master en JAV voor Fiscalisten in de fiscale bachelor, help ik mee aan een onderzoek naar de Wet ter voorkoming van Witwassen en Financieren van Terrorisme en draag ik bij aan een strafrechtelijke  evaluatie van het (Besluit) Adviescollege Levenslanggestraften. Daarnaast werk ik op oproepbasis voor Lubbers Boer Douma, een fiscaal opiniekantoor opgericht door drie fiscale hoogleraren uit Amsterdam en Leiden. Iedere week ziet er voor mij anders uit en dat vind ik fijn.”

Niet gemaakt voor de belastingadviespraktijk
“Na mijn twee masters in Maastricht heb ik heel kort bij een big four kantoor gewerkt, maar dat was niets voor mij. Na vervolgens getekend te hebben bij een advocatenkantoor kwam ik een vacature voor tutor bij Erasmus School of Law tegen, waardoor ik daar uiteindelijk niet ben gestart. Aan de Universiteit van Maastricht kunnen masterstudenten met goede cijfers onderwijsgroepen voor probleemgestuurd leren (PGL) geven, dus ik had hier al enige ervaring mee. In Maastricht ontdekte ik dat ik het werken bij de universiteit en lesgeven heel leuk vond en ik had altijd al de wens om te promoveren. Ik besloot dus – ondanks het feit dat ik bij het advocatenkantoor zou beginnen - toch te solliciteren bij Erasmus School of Law en ben hier in 2014 als tutor begonnen. Ik heb altijd de indruk gehad dat je met een baan in het onderwijs iets kan betekenen voor jonge mensen. Je kunt ze vooruit helpen, en daar krijg ik energie van. Meer energie dan ik kreeg van het schrijven van stukken voor klanten van een belastingadvieskantoor.

“Op dit moment ben ik de programmadirecteur van de master Toga aan de Maas en werk ik veel samen met de mastercoördinator Eva Roosendaal. Zij richt zich hoofdzakelijk op studentenzaken en ik houd mij bezig met de onderwijsinhoudelijke zaken. Ik bezie bijvoorbeeld of het curriculum en de toelatingseisen nog voldoen aan onze wensen, maar ik verzorg ook het contact met onze associate kantoren. Zij verzorgen masterclasses en bieden stageplekken aan onze masterstudenten. Met de associates evalueer ik onder andere ons programma en inventariseer ik of zij nog verbonden willen blijven aan onze opleiding. Ook denk ik mee over de inhoud van de verschillende toga-vakken.”

Op het matje geroepen
“Toen Toga aan de Maas in 2015 een doorstart maakte, werd mij gevraagd te solliciteren naar de functie van coördinator van dit programma. Ik werkte toen net een jaar als tutor, en door mijn betrokkenheid bij Toga aan de Maas kwam ik toen in contact met Joost Nan en Paul Mevis, die samen met Maarten Verbrugh en Ruben Houweling het voortouw namen in de doorstart van de master. Op deze manier kwam ik terecht bij de sectie Strafrecht.

Mijn route naar de sectie Belastingrecht is een ietwat bijzondere geweest. Toen ik tutor was in Maastricht, was ik vrij ijverig en maakte ik schema’s op het bord voor de studenten. In Maastricht was dat geen probleem, maar in Rotterdam wordt van tutoren iets meer verwacht dat ze vragen stellen zodat de studenten geactiveerd worden zelf te studeren. Een aantal oud collega-tutoren in Rotterdam was er ontevreden over dat ik die schema’s ook hier maakte en dus werd ik op het matje geroepen bij de leidinggevende van de tutorenpool. Sigrid Hemels, hoogleraar Belastingrecht aan Erasmus School of Law, hoorde dit ook, maar gelukkig vond zij het niet heel erg en vroeg zelfs of ik interesse had om te promoveren binnen de sectie Belastingrecht. Dat was dus een geluk bij een ongeluk.”

Faculteit vol inspirerende en behulpzame mensen
“Mijn promotoren Paul Mevis en Guido de Bont inspireren mij heel erg. De manier waarop ze hun ideeën verwoorden en onderbouwen en hoe ze mijn teksten hebben beoordeeld; ik heb het contact met hen als ontzettend waardevol ervaren. Ik schrijf grotendeels over fiscale thema’s, maar Paul Mevis weet daar als hoogleraar Strafrecht toch heel veel van en weet precies de juiste vragen te stellen om mij verder te helpen. Ook heeft hij mijn enthousiasme voor het strafrecht weer enorm aangewakkerd. Guido de Bont is hoogleraar Belastingrecht, maar hij wijst mij bijvoorbeeld net weer op dat ene arrest van de civiele kamer uit 2006. Ik hoop nog lang met hem te mogen blijven samenwerken.  

Ook Sigrid Hemels vind ik inspirerend. Zij weet al haar verschillende functies goed te combineren en maakt ook nog tijd voor de jongere collega’s binnen de sectie Belastingrecht. Ondanks dat ze geen sectievoorzitter meer is, is het iemand met wie medewerkers nog steeds graag van gedachten wisselen over carrièremogelijkheden of de inhoud van concept-artikelen en daar maakt ze dan ook echt tijd voor. Ook Reinout Kok is hier een voorbeeld van. Zij willen je oprecht helpen en daarmee is geen enkele tactische overweging gemoeid. Dat vind ik bewonderenswaardig.”

Te weinig uren in een week
“Voor veel promovendi is het volgens mij een uitdaging om onderzoek, onderwijs en promotie te combineren, aangezien er maar een gelimiteerd aantal uren in een week zit. Persoonlijk vond ik het combineren van een fulltime docentfunctie met het schrijven aan een proefschrift te doen; schrijven is natuurlijk ook een hobby. Ik kreeg vooral stress van het feit dat de deadline van mijn tijdelijke aanstelling op het punt stond te verlopen. Gelukkig heb ik een paar maanden extra gekregen om mijn proefschrift netjes af te ronden en kan ik nu uitkijken naar mijn verdediging op 8 juli.”

Een wens van duizend kinderen
“Ik vind Erasmus School of Law een hele fijne werkomgeving en ben nog lang niet uitgekeken op de faculteit. Mijn werk is erg gevarieerd en ik kan veel verschillende dingen blijven doen. Een specifieke stip op de horizon heb ik niet. Ik beoordeel mijn ambities in het moment en zie waar het schip strandt. Ik focus mij nu bijvoorbeeld op de twee onderzoeken die ik al noemde en op mijn verdediging en daarna zie ik vanzelf welke kansen op mijn pad komen binnen de faculteit. Zolang ik mooie kansen krijg, ben ik gelukkig. Ik vind het wel heel belangrijk om uitdagend en genoeg werk te doen te hebben.

Ik hoop verder van harte dat ik in de toekomst privé en werk op een goede manier kan blijven combineren. Ik heb een dochtertje en het liefst zou ik wel duizend kinderen willen, want kinderen zijn het leukste wat er is. Tegelijkertijd vind ik mijn werk ook heel erg leuk en wil ik absoluut geen nee moeten zeggen tegen mooie kansen. Ik heb geen idee wat de toekomst zal brengen, maar het combineren van privé en werk, beide op een bepaald ‘niveau’, is iets wat ik hoop te kunnen blijven doen. Gelukkig gaat dat tot nu toe hartstikke goed.”

Je leeft maar een keer
“Ik heb in Maastricht zowel Strafrecht als Fiscaal recht gestudeerd en ik heb uiteindelijk een geweldige studententijd gehad, maar de eerste twee jaar vond ik verschrikkelijk. Als zeventienjarige verhuisde ik van Amersfoort naar Maastricht en dat vond ik erg spannend, omdat ik in Maastricht niemand kende. Tijdens de introductie ontmoette ik gelukkig iemand die net als ik geen bier lustte, dus daarmee was de vriendschap direct gesloten. In de eerste twee jaar van mijn studententijd had ik veel heimwee. Ik ging iedere donderdag na mijn onderwijsgroep dus ook meteen naar Amersfoort en kwam maandag zo laat mogelijk terug in Maastricht. Ik haalde wel hele hoge cijfers, omdat ik heel veel studeerde.

Na twee jaar veranderde alles door een aantal serieuze medische zaken. Ik realiseerde mij dat je maar een keer leeft en dat idee heeft me gelukkig nooit meer losgelaten. Ik ben ontzettend dankbaar voor alles wat me gegeven is. In mijn studententijd betekende dit dat ik opeens meer wilde, en ik heb mij direct aangesloten bij allerlei clubjes. Mijn studententijd veranderde volledig; ik ging opeens veel uit, ging zelden naar huis en haalde zelfs een aantal zessen. Bij mijn sollicitatie voor de baan bij het advocatenkantoor vielen die cijfers uit de toon en de medewerkers vroegen daar ook naar. Dat zijn juist de cijfers waar ik het meest trots op ben, omdat ik eindelijk uit mijn comfortzone durfde te stappen, was mijn reactie. Overigens heb ik ook in het laatste jaar van mijn bachelor en tijdens mijn masters altijd graag gestudeerd en veel plezier beleefd aan het schrijven van mijn scripties.”

Bevoorrechte positie
“Als ik een advies zou mogen geven aan studenten, zou dat zijn om bewust te zijn of blijven van de bevoorrechte positie die een student aan een universiteit heeft. Zowel op intellectueel als op financieel niveau ben je gezegend, wanneer je aan de universiteit studeert, dat is lang niet iedereen gegund. De student uithangen in de stad is leuk en belangrijk, maar ik genoot ook echt van de uren in de collegebanken. Ik vind het belangrijk dat studenten zich realiseren welke inspirerende mensen hen college geven; dat is heel bijzonder en wezenlijk anders dan het volgen van een opleiding aan een niet WO-instelling. Ik hoop dan ook dat - wanneer dat mogelijk is - studenten de campus en de collegezalen weer ruimschoots opzoeken.”