Promotie A. (Bart) ten Brinke

Proefschrift in het kort:

Radiostereometrische analyse (RSA) is een techniek waarmee migratie van orthopedische implantaten kan worden berekend. Vroege migratie van implantaten is voorspellend voor loslating in heup- en knieprothesiologie. Het doel van dit proefschrift is de potentiële rol van RSA in de bovenste extremiteit te onderzoeken.   

Een systematisch literatuuronderzoek toont aan dat de precisie van RSA in de bovenste extremiteit hoog is in schouder- en elleboogprothesiologie, maar laag in de duimbasis. In een experimentele en klinische pilotstudie laten we zien dat de precisie van RSA in de duimbasis wel hoog is voor translaties, maar laag voor rotaties als gevolg van het kleine volume van omliggend bot. In een lange-termijn studie van de elleboog onderzochten we klinische uitkomsten en migratie van een elleboogprothese tot 14 jaar postoperatief. Er was geen verschil in vroege migratie tussen gereviseerde en niet-gereviseerde protheses. In een korte-termijn RSA-studie naar migratie van een steelloze humeruscomponent toonden we aan dat 17% van de protheses niet stabiliseerde binnen twee jaar. Dit vormt een reden tot zorg en kritische beoordeling van lange-termijn resultaten van dit implantaat is van groot belang.  

Concluderend kan migratie van protheses in de bovenste extremiteit met RSA zeer precies worden gemeten. Dit geldt met name voor schouderprotheses. Wij bevelen aan om schouderprotheses in de toekomst routinematig te onderzoeken middels RSA. In tegenstelling tot de schouder staat de toepasbaarheid van RSA in de elleboog, pols en de duimbasis ter discussie. Wij adviseren om alvorens nieuwe RSA-studies te starten in deze gewrichten eerst alternatieve methoden voor het meten van migratie te onderzoeken