Promotie C.C.E. (Carlijn) Jordans

Hieronder volgt een samenvatting van het proefschrift:

Het tijdig diagnosticeren van hiv is essentieel om mensen met hiv-behandeling te laten starten. Hierdoor kan late-stage hiv en aids voorkomen worden. Echter, vaak worden mensen met hiv niet door hun zorgverlener op hiv getest. Daarom zijn er nieuwe strategieën nodig om het testen op hiv te verbeteren en late diagnose te voorkomen.

Het eerste deel van dit proefschrift bespreekt de uitdagingen van het testen op hiv, zoals hiv-stigma onder zorgverleners en de impact van de COVID-19-pandemie op hiv-testpercentages. Een studie naarEuropese richtlijnen liet zien dat veel landen geen hiv-testadvies opnemen in hun medische protocollen, zelfs niet voor patiënten met symptomen van hiv-gerelateerde aandoeningen.

Het tweede deel kijkt naar oplossingen om de hiv-testpercentages te verbeteren. Een succesvolle strategie was de implementatie van hiv-teams in Nederlandse ziekenhuizen. Deze interventie verhoogde het hiv-testpercentage van 50% naar 81%. Een andere interventie betrof het trainen van huisartsen in het testen op hiv, dit leverde beperkte successen op. Het proefschrift onderzoekt ook de inzet van point-of-care testen in patienten met cervix dysplasie. Dit liet zien dat patiënten bereid waren zich te laten testen op hiv, maar dat sommige artsen aarzelden om deze test aan te bieden.

Concluderend benadrukt het proefschrift het belang van het verminderen van hiv-stigma, het verbeteren van het testen op hiv in ziekenhuizen en het optimaliseren van nationale gezondheidsrichtlijnen om routinematig een hiv-testadvies op te nemen. Daarnaast wordt verder onderzoek voorgesteld naar het gebruik van technologie en kunstmatige intelligentie om de efficiëntie en nauwkeurigheid van het testen op hiv te verbeteren.