Promotie D. (Danny) Veen

Hieronder volgt een korte samenvatting van het proefschrift: 

Atriumfibrilleren (AF), oftewel boezemfibrilleren, is bij zowel mannen als vrouwen de meest voorkomende hartritmestoornis en leidt tot een onregelmatig en meestal snelle hartslag.
Dit komt doordat de bovenste kamers van het hart, de boezems, chaotisch en snel samentrekken, met als gevolg dat het hart niet efficiënt bloed kan pompen naar de rest van het lichaam. Mensen met AF hebben vaak last van hartkloppingen, kortademigheid en /of vermoeidheid. Vrouwen rapporteren doorgaans meer en ernstigere klachten dan mannen, terwijl AF vaker en ook op jongere leeftijd bij mannen voorkomt. Ook zijn de behandelingen van AF bij vrouwen minder effectief.  
Het is echter nog onbekend waarom deze verschillen tussen mannen en vrouwen bestaan. Het doel van dit proefschrift is om verschillen in elektrische eigenschappen van de boezems tijdens tussen mannen en vrouwen te onderzoeken. 
Ook over man-vrouw verschillen in elektrische geleiding tijdens het normale hartritme, het sinusritme, is nauwelijks iets bekend. Tijdens openhartoperaties hebben wij elektrische signalen direct aan de oppervlakte van het hart gemeten en aangetoond dat er meer elektrische afwijkingen zijn in de rechter boezem van het hart bij vrouwen. Tevens hebben wij de vorm van elektrische signalen onderzocht.
De vorm van een elektrisch signaal kan worden beïnvloed door de structuur van het onderliggend hartspierweefsel. Als de signalen van vorm veranderen wijst dit op locale beschadiging van het hartspierweefsel. De vrouwen in deze studie lieten vormveranderingen van de signalen zien. Hierdoor kunnen vrouwen gevoeliger worden voor hartritmestoornissen.
AF komt ook vaak (ongeveer 30%) na een openhart operatie voor, zelfs bij mensen die voor de operatie nooit hartritmestoornissen hebben gehad. Echter over man-vrouw verschillen in post-operatieve hartritmestoornissen is ook weinig bekend. Onze studies toonden aan dat alleen op de derde dag na de hartoperatie vrouwen vaker een AF episode hadden dan mannen. Ondanks een chirurgische behandeling voor AF, hebben na de operatie vrouwen vaker en langer durende AF episodes ten opzichte van de mannen.
Samenvattend wijzen de resultaten van mijn onderzoek op duidelijke man-vrouw verschillen in elektrische geleidingseigenschappen van de boezems en elektrische eigenschappen van de hartritmestoornis AF.  Het is belangrijk om de ontstaanswijze van deze verschillen te ontrafelen en de verkregen inzichten te gebruiken om de behandeling van zowel mannen als vrouwen met AF te optimaliseren.