Promotie G. (Grada) van de Kamp

Hieronder volgt een korte samenvatting van het proefschrift: 

Radiotherapie en chemotherapie zijn belangrijke behandelingsmethoden voor kanker. Bij deze therapieën wordt DNA-schade geïnduceerd, wat uiteindelijk leidt tot celdood. Ondanks de effectiviteit van radiotherapie en chemotherapie, kan de effectiviteit worden verbeterd en blijven resistente tumoren een grote uitdaging. Dit benadrukt de noodzaak voor strategieën om resistentie tegen te gaan en de effectiviteit te verbeteren. Dit onderzoek richtte zich op dubbelstrengs DNA-breuken (DSB's), omdat deze een van de cruciale vormen van DNA-schade zijn en, wanneer ze niet worden hersteld, leiden tot celdood. Het doel van de studie was te begrijpen hoe cellen DSB's herstellen die veroorzaakt worden door verschillende soorten straling, zoals röntgenstraling, protonstraling en alfadeeltjesstraling, en door DNA-crosslinkers, zoals cisplatinum. Dit onderzoek richtte zich op drie belangrijke DSB-reparatiemechanismen: non-homologous end joining (NHEJ), homologe recombinatie (HR) en theta-mediated end joining (TMEJ). Belangrijke bevindingen zijn onder andere dat protonstraling DNA-schade veroorzaakt die meer afhankelijk is van HR voor herstel in vergelijking met röntgenstraling, en dat TMEJ een cruciale rol speelt in de overleving van cellen na behandeling met DNA-crosslinkers in cellen die deficient zijn in NHEJ of HR. Deze resultaten dragen bij aan de ontwikkeling van combinatietherapieën en gepersonaliseerde behandelingsstrategieën, die de effectiviteit van radiotherapie en DNA-crosslinkertherapie voor kankerpatiënten kunnen verbeteren.