Promotie J. (Jelena) Pavlović

Hieronder volgt een korte samenvatting van het proefschrift: 

Atherosclerotische cardiovasculaire aandoeningen (ASCVD) zijn grotendeels te voorkomen, aangezien de meeste risicofactoren aanpasbaar zijn via veranderingen in levensstijl, farmacologische behandelingen en publieke gezondheidsmaatregelen. Statines zijn de primaire behandeling die wordt aanbevolen om cholesterol te verlagen ter preventie van ASCVD. Deze scriptie evalueerde en vergeleek hoe verschillende klinische richtlijnen voor de primaire preventie van ASCVD, met name die uit Europa en de Verenigde Staten, het gebruik van statines aanbevelen en in hoeverre deze aanbevelingen overeenkomen met beschikbare gerandomiseerde gecontroleerde trialgegevens. De belangrijkste bevindingen van deze scriptie toonden aan dat richtlijnaanbevelingen en trialbewijzen volledig overeenkwamen voor ongeveer één op de vijf volwassenen, wat wijst op aanzienlijke discrepanties. Opvallend is dat het bewijs uit trials bij populaties met een laag tot gemiddeld risico minder goed was opgenomen in de geëvalueerde richtlijnen. Wijzigingen in de geüpdatete versies van de richtlijnen beïnvloedden de geschiktheid voor statinegebruik in de loop van de tijd. Verschillen in hoe richtlijnen bewijs beoordelen en toepassen dragen ook bij aan de waargenomen verschillen in aanbevelingen tussen cardiovasculaire verenigingen en hun respectieve richtlijnen. De scriptie onderzocht verder hoe niet-traditionele risicomerken, zoals niveaus van N-terminaal pro-B-type natriuretisch peptide en scores van coronaire arteriële kalk, kunnen helpen om personen met een laag tot gemiddeld risico beter te identificeren die het meest zouden profiteren van statinebehandeling. Deze cardiovasculaire (bio)merkers bleken de risicostratificatie en behandelbeslissingen te verbeteren met acceptabele aantallen die behandeld moeten worden. Al met al, hoewel volksgezondheidsbeleid zoals weerspiegeld in klinische richtlijnen internationaal verschilt, onderstrepen de bevindingen van deze scriptie de noodzaak van consistentere, op bewijs gebaseerde richtlijnaanbevelingen en benaderingen voor de preventie van ASCVD.