Promotie L.A. (Laurens) van Kleef

Samenvatting:

Leververvetting treft momenteel wereldwijd één op de drie mensen en is daarmee de meest voorkomende chronische leverziekte geworden. Gelukkig ondervinden de meeste mensen geen symptomen. Tot 20% kan echter aanzienlijke leverschade ontwikkelen, die bekend staat als leverfibrose. Het is moeilijk die patiënten te identificeren die het risico lopen op een gevorderde leverziekte. Wij hebben aangetoond dat de nieuw voorgestelde naam en licht gewijzigde definitie van "metabole dsyfunctie geassocieerde leververvetting" in plaats van "niet-alcoholische leververvetting" de mensen met het hoogste risico op leverfibrose beter weergeeft. Daarnaast richtten wij ons op overwegingen bij de vroege opsporing van leververvetting. Wij toonden aan dat de momenteel algemeen beschikbare niet-invasieve tests slecht presteren en zeker niet moeten worden gebruikt bij ouderen. Bovendien toonden wij aan dat oudere patiënten met leververvetting een vergelijkbare overleving hadden als patiënten zonder leververvetting. Dit wijst er sterk op dat vroegtijdige opsporing en behandeling van leververvetting eerder gericht moet zijn op jongere populaties dan op ouderen. In een ander onderzoek gingen wij na hoe het ziektebeheer van leververvetting kan worden verbeterd. Wij vonden dat het risico van leververvetting lager was bij degenen die meer lichaamsbeweging hadden, wat werd gemeten met activity trackers. Een belangrijke bevinding was dat niet alleen krachtige activiteit, maar ook matige en lichte fysieke activiteit het risico op leververvetting konden verminderen. 
Er zijn nog geen geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van leververvetting. Wij hebben echter aangetoond dat statines, bloedlipidenverlagende geneesmiddelen, mogelijk leververvetting en leverfibrose kunnen voorkomen bij patiënten met dyslipidemie.