Promotie L.M. (Ligia) Cayres Ribeiro

Samenvatting:

Reflectie wordt beschouwd als een belangrijke educatieve benadering in het medisch onderwijs. Medische scholen, docenten en besturen vertrouwen op reflectie om het leren door studenten van scenario’s die voorkomen in de bachelor tot na het afstuderen te ondersteunen.1,2 Hoewel een sterk theoretisch kader de veronderstelling ondersteunt dat reflectie het leren bevordert,3,4 zijn zowel empirisch bewijs voor de resultaten van reflectie momenteel beperkt, evenals de mechanismen die ten grondslag kunnen liggen aan de potentiële positieve effecten van reflectie in de context van het medisch onderwijs. In deze scriptie wordt door middel van een reeks experimenten onderzocht of opzettelijke reflectie op klinische casussen het latere leren van wetenschappelijke teksten die relevant zijn voor de casus voor geneeskundestudenten vergemakkelijkt, en welke mechanismen, motivatie en/of cognitie, ten grondslag kunnen liggen aan dit potentiële positieve effect van reflectie.