Promotie N. (Nafise) Ghalandari

Samenvatting:

Bij een zwangerschapswens worden vrouwen met een immuungemedieerde inflammatoire aandoening (IMID) geconfronteerd met extra uitdagingen. Voor verscheidene effectieve medicijnen tegen IMID wordt het gebruik tijdens de zwangerschap afgeraden vanwege een gebrek aan data over de veiligheid voor met name het ongeboren kind. Dit is ook het geval voor de meeste zogenoemde biologische geneesmiddelen (biologicals): dat zijn bijvoorbeeld antilichamen die geproduceerd worden in celkweken. Door het gebrek aan veiligheidsinformatie voor veel medicijnen blijven er voor de behandeling van zwangere vrouwen met IMID slechts een paar behandelopties open. Echter, deze opties zijn mogelijk niet voldoende om de ziekte van de wordende moeder onder controle te houden. Betere informatie over de veiligheid van medicijnen tijdens de zwangerschap betekent wellicht een verbreding van het aantal veilige behandelopties voor zwangere vrouwen met IMID’s. Aangezien het onethisch is om ongeboren kinderen bloot te stellen aan niet goedgekeurde geneesmiddelen kunnen er vóór de registratie van een nieuw geneesmiddel geen zwangerschapsgegevens verzameld worden. Ook na de registratie slaagt men er vaak niet in om betrouwbaar bewijs met betrekking tot de veiligheid van geneesmiddelen tijdens de zwangerschap te verzamelen. Als de belangrijkste reden kunnen ethische problemen en de kostbaarheid van zwangerschapsregisters worden genoemd. Het doel van dit proefschrift is om het gebrek aan kennis over de veiligheid van het gebruik van biologicals tijdens de zwangerschap bij vrouwen met IMID’s zoveel mogelijk aan te vullen. Om dit doel te bereiken hebben we onderzoek gedaan met data vanuit verschillende informatiebronnen: de EudraVigilance-database van het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) voor retrospectieve studies en het Preconceptional Counseling in Active Rheumatoid Arthritis (PreCARA)-cohort van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam voor prospectieve studies. Na de introductie (hoofdstuk 1) vervolgt dit proefschrift met een overzicht van de huidige kennis over blootstelling aan biologicals tijdens zwangerschap bij behandeling van IMID’s (hoofdstukken 2 en 3); een beschrijving van het risico op teratogeniciteit na blootstelling aan non-TNF-remmers (hoofdstukken 4 en 5); en de overdracht van TNF-remmers door navelstrengbloed en hun effecten op maternale vaccinatierespons (hoofdstukken 6 en 7). Vervolgens worden de nieuwe inzichten, die door dit proefschrift naar voren zijn gebracht, uiteengezet en de implicaties voor clinici en voor regelgeving besproken (hoofdstuk 8).