Sabrina Alhanachi (31) is onderwijswetenschapper en orthopedagoog. Ze wil onderzoek en kennis dicht bij de samenleving brengen. Net als Victor Bekkers (57), decaan van Erasmus School of Social and Behavioural Sciences (ESSB): “Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) gaat voor excellente wetenschap waar de samenleving wat aan heeft.” Lees hier hoe ESSB dat in de praktijk brengt middels een tweegesprek tussen Sabrina en Victor. Over hun visie op wetenschap, diversiteit en ambities.
Sabrina: “Ik ben in Nederland geboren, mijn ouders komen uit Marokko. Ik deed vroeger goed mijn best op school, want ik had een doel: ik wilde naar de universiteit. Maar omdat ik door faalangst in groep 8 geen hoge citoscores haalde, zei mijn leerkracht: ‘Jij kan niet naar de universiteit, je hebt een te laag niveau.’ Maar de potentie was er toch. Door mijn mentor en omgeving gestimuleerd maakte ik de stap van vmbo naar vwo. Na de middelbare school ben ik pedagogische wetenschappen gaan studeren aan de EUR. En nu doe ik in het kader van mijn promotieonderzoek naar culturele diversiteit op middelbare scholen en hoe docenten daarmee omgaan. Over een paar maanden hoop ik dat onderzoek af te ronden. Ik wil docenten helpen om potentie te zien bij alle leerlingen in de klas.”
Victor: “Ik vind jouw gedrevenheid mooi om te zien! Jij hebt je frustratie als leerling omgezet in een grote kracht. Ik ben blij dat je deze weg bent ingeslagen! Bij ons thuis werd vroeger veel over politiek gepraat. Ik heb politieke vraagstukken altijd al interessant gevonden. Als jonge jongen mengde ik mij dan tussen de ‘volwassen’ discussies. Mijn vader stimuleerde die interesse en dat waardeer ik. Hij gaf mij in discussies de ruimte en zei: ‘Laat Victor eens uitpraten, hij heeft ook een belangrijke mening’.
Sabrina: “Mijn vader speelde ook een belangrijke rol in mijn studieloopbaan. Omdat hij zelf de kans niet heeft gehad, stimuleerde hij mij om te studeren.”
Victor: “Zo ging het bij ons thuis ook. Mijn ouders hebben niet gestudeerd, maar stelden alles in het werk om ons wel te laten studeren. Dat heeft bij mij wel iets wakker gemaakt: ik zou graag iedereen de kans willen geven om te studeren.
Sabrina: “U hebt politicologie en bestuurskunde gestudeerd en bent nu decaan van onze faculteit – hoe legt u aan iemand uit wat uw baan inhoudt?”
Victor: “Als ik zeg dat ik hoogleraar bestuurskunde ben, dan krijg ik vaak als reactie: ‘Staat u dan de hele dag voor de klas?’ Ik vertel dan dat ik de helft van mijn tijd aan studenten uitleg wat de rol is van de overheid in hun samenwerking met maatschappelijke partijen en het bedrijfsleven. De andere helft van mijn tijd steek ik in onderzoek. Hoe kun je maatschappelijke vraagstukken oplossen of aanpakken? En ik geef als decaan leiding aan collega’s die met hetzelfde bezig zijn.”
Sabrina: “U brengt in uw werk politicologie en bestuurskunde bij elkaar. Vindt u samenwerking tussen verschillende disciplines belangrijk?”
Victor: “Dat vind ik essentieel. Het hoort bij waar we als ESSB naartoe gaan. We willen over de grenzen van disciplines heen kijken. En we zijn naar buiten gericht: Waar worstelt de stad en regio Rotterdam mee? Wat is ervoor nodig om maatschappelijke vraagstukken goed aan te pakken? Zo kan Rotterdam als voorbeeld dienen voor andere steden, waar ook soortgelijke vraagstukken spelen. De volgende stap is over de grenzen van de faculteit heen samenwerken.”
Sabrina: “Daar ben ik het wel mee eens: we kunnen vergelijkbaar onderzoek veel meer bij elkaar brengen.”
Sabrina: “Iets wat ik zelf interessant vind is de toegenomen aandacht binnen de EUR voor diversiteit. Hoe kun je binnen een universiteit een diverse cultuur bereiken? Een cultuur die meer lijkt op de Rotterdamse samenleving?”
Victor: “We hebben daar inderdaad al wel stappen in gezet, maar er is nog een wereld te winnen als het gaat om diversiteit en inclusiviteit. Ik denk dat je dat streven niet in een papieren werkelijkheid moet willen gieten, maar dat je rolmodellen in positie moet zetten. Een rolmodel inspireert. Jij inspireert zelf ook als rolmodel!”
Sabrina: “Hoewel er zeker nog stappen te zetten zijn, voel ik me thuis bij de EUR. Kansenongelijkheid, racisme, religieuze achtergrond: de oplossing voor het vraagstuk diversiteit ligt wat mij betreft in openheid en interactie tussen die verschillende mensen.”
Victor: “Daar ben ik het helemaal mee eens. Bovendien is diversiteit en variëteit een belangrijke bron voor innovatie!”
Sabrina: “Bedankt voor dit gesprek.”
Victor: “Jij ook bedankt en heel veel succes met je onderzoek.”