Gedragseconoom Jan Stoop betrekt mensen in zijn experiment zonder dat ze daar erg in hebben. Het is een soort wetenschappelijke Bananasplit, wat gedragseconoom Jan Stoop doet. Dit keer in postbodepak. ‘Natuurlijk heb ik een keer moeten rennen voor de hond.’
Als je echt wil weten hoe eerlijk iemand is, dan geef je hem geen vragenlijst voor zijn kiezen in een lab-setting waarin een onderzoeker in witte jas staat mee te gluren. Nee, dan serveer je hem een levensecht dilemma in een omgeving waarin hij zich onbespied waant. Dat is wat gedragseconoom Jan Stoop doet. Door een zogenaamd fout bezorgde brief door de bus te gooien met een smak geld erin bijvoorbeeld. En dan kijken of-ie teruggestuurd wordt.
De vraag is: is het lab wel zo voorspellend als we denken? Om erachter te komen of dat zo is, en in welke mate, doet Stoop experimenten buiten de muren van de universiteit. Zonder dat respondenten doorhebben dat ze onderdeel zijn van wetenschappelijk onderzoek, en dus sociaal wenselijke antwoorden geven. Voor zijn meest recente studie ging hij langs de deuren verkleed als postbode.
- Meer informatie
Klik hier om het volledige artikel te lezen bij Erasmus Magazine, d.d. 4 juli 2016.
Zie hieronder om het interview met het Algemeen Dagblad d.d. 9 juli 2016 en met de Volkskrant d.d. 23 augustus 2016 te lezen.