Ze is 21 jaar en bijzonder ambitieus. Ze wil zich inzetten voor de rechten van mensen en van vrouwen in het bijzonder. En haar droom is secretaris-generaal van de Verenigde Naties worden. Oriana Morales is derdejaars student Management of International Social Challenges aan ESSB.
Als kind wilde Oriana dierenarts worden, maar die plannen zijn in de loop van de tijd gewijzigd. Na de middelbare school ontstond bij Oriana het verlangen om iets te betekenen voor vrouwen in moeilijke situaties. Oriana: “Ik heb gezien hoeveel positiefs het oplevert als er gelijke rechten zijn voor man en vrouw. Ik heb helaas ook gezien dat dat op heel veel plekken niet het geval is. En daar wil ik wat aan doen. Ik wil over de hele wereld opkomen voor gelijke rechten. Dat klinkt misschien ambitieus, maar al zou mede door mijn inzet slechts een kleine groep vrouwen in bijvoorbeeld Latijns-Amerika het beter krijgen, dan zou mij dat enorm veel voldoening geven.”
Venezuela
Dat ze Latijns-Amerika noemt, blijkt geen toeval. Oriana groeide op in Venezuela. Een land dat volgens haar van de ene naar de andere crisis gaat. Zo kampt haar thuisland naast de huidige coronacrisis met migratie- en vreemdelingenproblematiek en worden vrouwen vaak gediscrimineerd. “Ik kom uit een omgeving waar vrouwen tweederangsburgers zijn. Ook op school is het contact en de taal helaas te vaak vrouwonvriendelijk. Ik denk dat mijn sterke wil om iets aan die ongelijkheid te doen daar vandaan komt”, vertelt Oriana.
Rotterdam
Hoe kom je dan als student uiteindelijk in Rotterdam terecht? Met een glimlach vertelt Oriana dat dat een lange weg was. “Tijdens een eerdere opleiding ontdekte ik mijn interesse voor politiek en internationale relaties. En voor de humanitaire kant: mensen in nood helpen. Daar wilde ik iets mee doen! Na een zoektocht kwam ik uit bij Nederland, in Rotterdam. Ik hou van Nederland. Het is een innoverend en Engels-vriendelijk land. En ik hou van Rotterdam. Het is een fietsvriendelijke stad. Ik ga regelmatig naar het Kralingse Bos: dat is mijn favoriete city-escape place. Ik voel me hier als internationale student bijzonder welkom en hou van de openheid van Rotterdammers.”
Probleemgestuurd onderwijs
Oriana zit in het derde jaar van Management of International Social Challenges, afgekort: MISoC. Ze koos bewust voor Erasmus School of Social and Behavioural Sciences (ESSB). “Ik wilde niet alleen in de boeken zitten. Ik leer het best door interactie. En daar is bij ESSB heel veel ruimte voor. Ons onderwijs is probleemgestuurd. Dat betekent dat we in kleine onderwijsgroepen werken aan een vraagstuk uit de praktijk. Ik denk dat hoe wij leren, iets is waar we veel aan hebben voor de toekomst. Probleemgestuurd onderwijs en het nauwe contact met je medestudenten vraagt om betrokken te blijven bij je opleiding. Doordat het zo’n actieve manier van leren is, blijft de kennis bij mij goed hangen”, zegt Oriana.
Interdisciplinaire aanpak
MISOC besteedt aandacht aan public administration, maar ook aan sociologie en internationale relaties. Dat is iets wat Oriana naast het probleemgestuurd onderwijs erg waardeert. “Je leert binnen deze opleiding breder te kijken dan alleen vanuit je eigen professie. Met studenten van 40 verschillende nationaliteiten begrijp ik bovendien veel beter wat er speelt over de hele wereld. Naast de theorie is dat voor mij een grote meerwaarde. Ik houd ervan om problemen vanuit verschillende kanten te benaderen. Het verrijkt mijn blik. Bovendien heb ik met deze ‘interdisciplinaire aanpak’ meer doorstroommogelijkheden naar een master.”
Michelle Obama
Dit jaar start Oriana met de minor International Relations and Human Rights. “Daarna wil ik nog een master doen die gerelateerd is aan de rechten van vrouwen. Uiteindelijk wil ik werken met vrouwen in conflictsituaties. Die droom is aangewakkerd door een aantal krachtige vrouwen die mij hebben geïnspireerd,” vertelt Oriana. “Michelle Obama is zo’n voorbeeld voor mij. Zij ging ook door een moeilijke tijd en heeft hard moeten strijden om te komen waar ze nu is. En ze bewijst dat alle problemen die ze heeft overwonnen het meer dan waard zijn.”
Faculteitsraad
Als lid van de Faculteitsraad doet Oriana nu al ervaring op in het vertegenwoordigen van een groep mensen: in dit geval studenten van de faculteit ESSB. “Wij willen weten wat er onder studenten speelt. Wij brengen studenten bij elkaar en vragen wat goed gaat en wat beter kan. Met die input zitten wij aan tafel bij de decaan en de staf van de faculteit. Ik vind het mooi om te zien dat het managementteam positief reageert op wat wij namens de studenten inbrengen.”
Verenigde Naties
Na haar studie wil Oriana gaan werken bij de Verenigde Naties. “Dan wil ik me richten op vrouwenrechten in bijvoorbeeld Latijns- Amerika of Afrika.” Lachend: “En nog later, als ik 70 ben, dan ben ik secretaris-generaal van de Verenigde Naties.” Het is geen verrassing dat Oriana’s levensmotto past bij haar hoge ambities: “Stel hoge doelen, want je leert veel op de weg daar naartoe.”
Door: Arnoud Gort