Ieder jaar organiseert hij de Bachelor Open Dagen en het HeartBeat Festival. Farzad Kananpour kwam op jonge leeftijd naar Nederland en werkt nu al een aantal jaar bij de EUR.
Vluchteling
"In de jaren 80 kwam mijn vader als vluchteling naar Nederland. Er werd toen anders naar vluchtelingen gekeken dan nu. Met sympathie, en een open blik.
Nadat hij een verblijfsvergunning kreeg vlogen mijn moeder, broer en ik hem achterna. We kwamen terecht op het Groningse platteland. Dat was behoorlijk wennen. Niet alleen aan het klimaat of het eten maar ook aan de mensen. Lichamelijk was ik in Nederland maar in mijn hoofd keerde ik regelmatig terug naar mijn geboorteland. Dan was ik weer even dichtbij mijn grootouders die we helaas moesten achterlaten. Ze stopten me iedere week stiekem wat zakgeld toe, dat ik meteen weer uitgaf aan snoep."
Vrijheid
"Leven in vrijheid is een voorrecht. Ik wil het wel van de daken schreeuwen als ik zie hoe nonchalant wij ermee omgaan. Ik ben nog een paar keer terug geweest in Iran en daar werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. We moeten het omarmen en koesteren."
"Geef vluchtelingen de tijd om te integreren."
Tweerichtingsverkeer
"Verhuizen naar een ander land betekent je een andere cultuur (deels) eigen maken. Het begint met jezelf ervoor openstellen. Maar vaak zien we over het hoofd dat integratie tweerichtingsverkeer is. Je moet als nieuwkomer de kans en tijd krijgen om te integreren.
De Erasmus Universiteit doet dat goed. Vluchtelingstudenten kunnen als voorbereiding op een studie een voorbereidend jaar volgen zodat ze een betere aansluiting hebben en meer kans op succes. En er zijn heel veel studenten die graag een vluchtelingstudent helpen met de taal."
Plannen
"Inmiddels woon ik al veel langer in Nederland dan ik ooit in Iran heb gewoond. En wordt mijn geboorteland een stapeltje herinneringen, diep weggestopt in mijn brein.
In één ding zal ik nooit een Nederlander worden: ik wil niets plannen, zelfs niet nu ik vader ben van twee prachtige dochters, maar het leven opslurpen in al haar facetten alsof iedere dag mijn laatste is."