Hoe krijg je miljoenen Europeanen zover dat ze duurzamer gaan eten? Niet met een zoveelste campagne, maar door ze spelenderwijs te laten leren. Teresa de la Hera (Erasmus School of History, Culture and Communication) is betrokken bij het Europese project FOODMISSION. Hun missie? Mensen via gamification verleiden tot gezondere en planeetvriendelijke voedselkeuzes. “Gamification helpt ons om ingewikkeld gedrag op te knippen in kleine, haalbare stappen.”
De la Hera, universitair hoofddocent Persuasive Gaming, schreef haar scriptie over zogeheten advergames: spellen die speciaal zijn ontwikkeld voor marketingdoeleinden. “Het hele verhaal in dit soort spellen draait om het promoten van een product,” legt ze uit. Al snel raakte ze gefascineerd door de kracht van games: hoe ze niet alleen leuk zijn, maar ook een boodschap kunnen overbrengen en gedrag kunnen beïnvloeden. “Mijn hele academische loopbaan draait om de vraag hoe je games kunt inzetten om mensen te overtuigen, en wat daarvan het effect is.”
Games zijn er in alle soorten en maten. Eén van de titels die ze onderzocht, is Blasphemous, een Spaanse game geïnspireerd op religieuze iconografie en tradities uit Zuid-Spanje, vooral de Semana Santa (de Heilige Week rond Pasen). “De game veroorzaakte wat ophef, maar veel spelers vonden het juist boeiend. Ze leerden iets over hun eigen cultuur en werden nieuwsgierig naar de achtergronden.”
Een soort Duolingo van de voedseltransitie
Met FOODMISSION wil De la Hera duurzame keuzes leuk en laagdrempelig maken. Een soort Duolingo van de voedseltransitie is het idee. Voor haar is het belang overduidelijk. “We móéten anders gaan eten. En daarvoor moeten mensen begrijpen wat de impact van hun keuzes is,” zegt ze. “Uiteindelijk willen we dat mensen betere beslissingen nemen in hun dagelijkse routines.”
Hoe het platform eruit gaat zien? Dat kan de wetenschapper nog niet vertellen. “We zitten nu in de fase waarin we de wetenschappelijke en conceptuele basis leggen,” vertelt De la Hera. Ze en haar team onderzoeken welke strategieën écht werken, en waarom. Tegelijk halen ze input op bij burgers en professionals in voedselsector. Want een goede gamification-strategie moet niet alleen inhoudelijk kloppen, maar ook aansprekend zijn. En die balans vinden is lastig. “Soms zijn game-ontwerpers zó gefocust op het leuke, dat ze de gedragscomponent vergeten. En gedragswetenschappers hebben dan weer weinig kaas gegeten van games,” zegt ze.
Kleine stappen, groot effect
Toch is ze ervan overtuigd dat gamification werkt. “Gedragsverandering is moeilijk, maar gamification maakt het behapbaar. Ook als je wíl veranderen, weet je vaak niet waar te beginnen. Een game geeft je iets te doen, het activeert je. Je kijkt niet alleen toe, je doet mee.” En ja, ze snapt dat mensen soms sceptisch zijn. “Er zit nog altijd een stigma op gamen. Mensen reageren soms verbaasd als ik mijn kinderen laat spelen.” Maar voor haar zijn de voordelen duidelijk: games zijn méér dan vermaak, ze kunnen ook een motor zijn voor leren en verandering.
Voorbij het individu
En FOODMISSION gaat verder dan alleen het individu. In het project wordt nadrukkelijk de samenwerking gezocht met restaurants, supermarkten en beleidsmakers om knelpunten in de voedselketen aan te pakken. “Ongezond eten is goedkoop en overal verkrijgbaar. Gezondere alternatieven zijn vaak moeilijker te vinden,” zegt De la Hera. Het doel is dan ook groter dan alleen een platform ontwikkelen. “We willen bijdragen aan beter voedselbeleid in Europa. Verandering is nodig, dat weten we allemaal. En als dit project slaagt, dragen we bij aan het beleid én de praktijk van morgen.”
- Onderzoeker
- Meer informatie
Voor meer informatie neemt u contact op met Julia Wetsteijn, persvoorlichter bij Erasmus School of History, Culture & Communication: wetsteijn@eshcc.eur.nl , 010-4082316
- Gerelateerde content
