In De Volkskrant van 9 december bespreekt hoogleraar monetaire economie aan de Erasmus School of Economics, Ivo Arnold, de gevolgen van de Italiaanse bankencrisis. Acht jaar na de kredietcrisis is Europa terug bij af: opnieuw dreigt een bank, Monte dei Paschi di Siena, gered te moeten worden met belastinggeld.
Op papier ziet het er prachtig uit, die Europese bankenunie, uit de grond gestampt zodat lidstaten geen falende banken meer hoeven te redden (bail-out). Niet de Europese burgers, maar de directe belanghebbenden van een bank moeten bloeden als het mis gaat, een bail-in. De aandeelhouders, schuldeisers en grote spaarders van banken in nood worden geschoren.
Het huidige financiële systeem zal nooit helemaal zonder bail-outs kunnen, concludeert Arnold. Het is de bittere realiteit. En niet alleen omdat de baten van het plukken van belanghebbenden zelden opwegen tegen de kosten van een bankroet. 'Het laten bloeden van de schuldeisers is een geschikt instrument zolang het om één bank gaat', legt Arnold uit. 'Een rotte appel dus. Maar zodra er systeemrisico is, moet je hiermee oppassen. Voor je het weet wakker je de onrust alleen maar verder aan.'
- Meer informatie
Klik hier om het volledige artikel te lezen bij De Volkskrant, d.d. 9 december 2016