De sector van het maritieme containertransport, transport dat uitgevoerd wordt door container rederijen, kenmerkt zich door een sterke kostenfocus. Voornamelijk de brandstofkosten vormen een overgroot deel van de operationele kosten. Om deze kosten te drukken is Slow Steaming geïntroduceerd: langzamer varen om zo een reductie in brandstofkosten en emissie te realiseren. Vanuit de rederij gezien levert dit een besparing op, maar het duurt langer voordat de goederen op de juiste plaats zijn. Is dit niet nadelig voor anderen in dezelfde supply chain? Lloyd’s Loading List haalt het onderzoek van Martijn Streng aan in een nieuwsbericht op hun website op 7 januari 2013.
Martijn Streng is de auteur van de scriptie die dit onderwerp behandeld. Hij rondt daarmee zijn masterstudie Urban, Port and Transport Economics aan Erasmus School of Economics af.
Het onderzoek van Martijn Streng suggereert dat rederijen de potentiële ‘supply chain losers’ zijn met een toename in voorraadkosten als schepen te langzaam varen. Vanuit een milieuperspectief blijft slow steamen een goede zaak, alleen gaat het in sommige gevallen wel tegen een zeer hoge kost voor de gehele supply chain.
'If the time costs for shippers and consignees are compared to the benefits for carriers due to slow steaming, one can see that slow steaming is most of the times not viable on a supply chain level,' aldus Martijn Streng bij Lloyd’s Loading List.
'The costs for shippers and consignees are most of the times higher than the possible benefits for carriers.'
- Meer informatie
Klik hier voor het volledige artikel (engels)