Wat is de beste route naar universele gezondheidszorg in Afrika?

Wat is de beste route naar universele gezondheidszorg in

Iedereen die het nodig heeft moet in 2030 gezondheidszorg van goede kwaliteit kunnen krijgen, zonder financiële drempels. Dat is een van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. Het brede scala aan vrijwillige zorgverzekeringen biedt in Afrika in elk geval geen soelaas. Dat stelt  Igna Bonfrer in haar proefschrift “Evaluating Health Care Financing Reforms in Africa”. Zij pleit onder andere ook voor financiële prikkels voor zorgverleners. Bonfrer promoveert donderdag 11 juni 2015 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Geen universele dekking door vrijwillige zorgverzekering
In de afgelopen tien jaar is een breed scala aan vrijwillige zorgverzekeringen in Afrika ingevoerd. Deze – vaak sterk gesubsidieerde – verzekeringen moesten de zorg beter en toegankelijker te maken voor de gehele bevolking, maar ondanks forse investeringen zijn de resultaten niet uitsluitend positief. Veel mensen kiezen er niet voor om een zorgverzekering af te sluiten: zij zijn vaak niet bekend met het concept van de verzekering, onderschatten de risico’s op ziekte of kunnen de premie simpelweg niet betalen. In Ghana en Ethiopië haalde een verzekeringsprogramma van de nationale overheid een inschrijvingspercentage van 40 procent, het Nigeriaanse ‘Kwara State Health Insurance’ van het Nederlandse Health Insurance Fund (HIF) bereikte twee jaar na de start van het programma een inschrijvingspercentage van 33 procent.  

Voor- en nadelen
Het onderzoek van Bonfrer laat zien dat er duidelijke voordelen zijn voor de groep verzekerden, die meer noodzakelijke zorg gaan gebruiken en minder uit eigen zak hoeven te betalen. Echter waarschuwt zij dat bijvoorbeeld de vrijwillige verzekering in Kwara State niet alleen positieve effecten had. Mensen die zich niet verzekerden gingen minder formele zorg gebruiken en hun uitgaven aan zorg uit eigen zak stegen met veertig procent; waarschijnlijk is dit te wijten aan hogere prijzen voor onverzekerden en/of langere wachttijden.
Een verplichte zorgverzekering, gekoppeld aan inhoudingen op het salaris zoals in Nederland, is moeilijk haalbaar in deze landen. Vormen van indirecte belasting kunnen wel bijdragen aan financiering voor publieke gezondheidszorg.

Financiële prikkels voor zorgverleners
Om een dergelijke verzekering effectief te maken is het van belang zorgverleners te belonen voor het verstrekken van kwalitatief goede zorg. Bonfrer onderzocht de verandering van traditionele budgettering naar “pay-for-performance” in Burundi. Daar kregen zorginstellingen niet langer een vooraf vastgesteld budget, maar werden ze achteraf betaald op basis van de hoeveelheid en kwaliteit van door hen geleverde zorg. Dit systeem bleek in de meeste gevallen een positief effect te hebben op de hoeveelheid geleverde zorg en op kwaliteitsindicatoren. 

Een combinatie van interventies gericht op zowel het vergroten van financiële bescherming tegen catastrofaal hoge zorguitgaven, zoals een zorgverzekering, als op het verbeteren van de kwaliteit van zorginstellingen, zoals pay-for-performance, is dus essentieel op de route naar universele gezondheidszorg in 2030.

Symposium 
Voorafgaand aan de promotie organiseert het instituut Beleid & Management Gezondheidszorg in samenwerking met het Rotterdam Global Health Initiative een symposium waarin een aantal vooraanstaande experts hun visie en ideeën presenteren. Voor meer informatie zie: www.bmg.eur.nl/uhc-symposium.

Over Igna Bonfrer
Igna Bonfrer deed onderzoek in Sub-Sahara landen en is betrokken bij beleidsexperimenten in Kenya, Burundi, Nigeria en Burkina Faso. Zij kreeg in april jl. een NWO-Rubicon subsidie  om aan de Harvard School of Public Health onderzoek te doen naar het betalen van artsen op basis van de kwaliteit van door hen geleverde zorg, een systeem dat wint aan populariteit. Haar onderzoek evalueert of deze betalingsmethode daadwerkelijk tot betere kwaliteit van zorg leidt in Amerika waar ‘Obama care’ is ingevoerd. Hieruit worden lessen getrokken voor de Afrikaanse gezondheidszorg.

Bonfrer behaalde twee masters aan de Erasmus Universiteit: MSc Health Economics, Policy and Law (cum laude) MSc Econometrics & Management Science, en de MSc History of Science, Medicine and Technology, aan University of Oxford, UK. De Excellent Student Award in 2008 was een voorbode voor haar succes. In 2010 kreeg ze de Prof. Lambers Prijs en in 2011 de First prize for Innovators in Global Health. In het kader van het Global Health Initiative ontving ze geld voor onderzoek naar de invloed van zorgverzekering op kleine ondernemers in Burkina Faso.

Meer informatie

Team Persvoorlichting, T (010) 408 1216 E press@eur.nl

Vergelijk @count opleiding

  • @title

    • Tijdsduur: @duration
Vergelijk opleidingen