Aurélien Baillon, hoogleraar aan Erasmus School of Economics, vindt dat de overheid zeker meer dan een voldoende verdient, zo schrijft hij in een blog van het ESB. Volgens hem is de term intelligente lockdown zeker terecht, niet beoordeeld op de effectiviteit ervan maar op de redenen waarom deze is geïmplementeerd. Als inwoners kunnen we de overheid helpen door de best beschikbare schattingen van het RIVM te vertrouwen en ons niet te richten op extreme scenario’s.
In tijden van grote onzekerheid zijn er veel valkuilen die we moeten proberen te vermijden, zo ook in deze tijden. Baillon beschrijft drie principes die we kunnen volgen om een goede beslissing te nemen in een situatie van onzekerheid.
Gebruik gemiddelde schattingen
Het eerste principe rust op het gebruiken van de schattingen die we hebben. ‘In plaats van ons te richten op het worstcasescenario, of te denken dat alles als het gooien van een munt is, is het belangrijk om onze beste schatting van het risico te gebruiken, en deze beste schatting is het gemiddelde’, zo schrijft Baillon.
Het gebruik van de gemiddelde schattingen betekent echter niet dat we extreme scenario’s moeten negeren. Dit kan ook helemaal niet, aangezien deze extreme scenario’s het gemiddelde beïnvloeden. ‘Het gemiddelde scenario is niet het scenario dat is gebaseerd op gemiddelde parameters, maar het gemiddelde van de scenario's die zijn verkregen voor alle mogelijke parametercombinaties, waarbij er rekening mee wordt gehouden dat sommige combinaties vreselijk kunnen uitpakken.’
Blijf schattingen bijwerken
Het tweede principe rust op het verzamelen van nieuwe informatie. Wanneer het RIVM twee scenario’s een bepaalde kans heeft gegeven en nieuwe informatie doet de kans dat één van deze scenario’s werkelijkheid wordt vergroten, dan moet er een nieuwe risicoschatting gemaakt worden. De beslissingen die daarna genomen worden door de overheid moeten dan op deze nieuwe risicoschatting gebaseerd worden, en niet op het worstcasescenario.
Maximaliseer het verwachte welzijn
Het derde en laatste principe vertelt ons dat we bij het kiezen van beleid het “verwachte welzijn” van de bevolking moeten maximaliseren. Dit betekent dat we ons niet tot één dimensie moeten beperken, zoals alleen de volksgezondheid, maar alle mogelijke gevolgen van het beleid in overweging moeten nemen. Denk hierbij aan de psychologische gezondheid en het inkomen van mensen.
Het cijfer van de overheid
Op basis van bovenstaande principes verdient de overheid zeker meer dan een voldoende, vindt Baillon. De meeste beslissingen die de overheid heeft genomen zijn gebaseerd op de aanbevelingen van het OMT, zelf geleid door de schattingen van het RIVM. ‘De argumenten die op 21 april werden aangevoerd om scholen te heropenen waren zorgvuldig gebaseerd op de laatste bevindingen van het RIVM, niet op worstcasescenario’s’, schrijft Baillon.
Toch is niet alles perfect. De verwarring over de groepsimmuniteit in maart was zorgwekkend. De premier verklaarde recentelijk dat de volksgezondheid eerst kwam, en daarna de rest. ‘Gezondheid is misschien wel het belangrijkste voor ons welzijn, maar in ons dagelijks leven maken we altijd een afweging tussen gezondheid en andere aspecten zoals rijkdom, vermaak en sociale contacten.’ Het feitelijk beleid van de regering lijkt echter genuanceerder en de maatregelen zijn flexibel genoeg om een groot deel van de economie op gang te houden.
- Meer informatie
Het volledige artikel van het ESB van 25 mei 2020, kunt u hier vinden.