Promotie L. (Laurèlle) van Tilburg

Korte samenvatting van het proefschrift:

Dit proefschrift evalueert de diagnose en uitkomsten van endoscopische behandeling van voorlopers en vroegcarcinomen in de slokdarm. De belangrijkste bevindingen zijn: 

1. squameuze dysplasie bestaat uit onrustige cellen en vormt de voorloper van slokdarmkanker. Alle patienten met squameuze dysplasia in de slokdarm, inclusief patiënten met milde, laaggradige of matige dysplasie, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van een plaveiselcelcarcinoom in de slokdarm. 
2. De kennis bij maagdarmleverartsen en hoofdhals chirurgen over tweede primaire tumoren bij patiënten met hoofdhals kanker of slokdarmkanker is beperkt en de verwachtingen over de toegevoegde waarde van screening lopen uiteen. 
3. in 5% van de patiënten met hoofdhals kanker wordt een tweede primaire tumor in de slokdarm gevonden met endoscopische screening. Deze tweede primaire tumoren zijn vaak in vroege stadia waarbij de behandeling gericht kan worden op genezing. 
4. Endoscopische submucosale dissectie waarbij het mucosa defect de gehele circumferentie bevat, leidt tot genezing van vroegcarcinomen in de slokdarm in 50%. Ondanks dat 93% van de patiënten strictuurprofylaxe kreeg, was het risico op een slokdarmstrictuur groot (84%). 
5. in 50% van de patiënten behandeld met endoscopische resectie voor een Barrett slokdarmcarcinoom met een tumor-positief diep snijvlak, werd geen slokdarm dysplasie of kanker vastgesteld.