Promotie L.M. (Leah) Prencipe

Hieronder volgt een korte samenvatting over het proefschrift: 

Mentale problemen kunnen een grote invloed hebben op het lichamelijke, sociale en financiële welbevinden van jongeren, en kunnen doorwerken tijdens hun latere leven. Ongunstige sociale omstandigheden kunnen het risico op het ontstaan van mentale problemen vergroten. Onderzoek naar de sociale determinanten van mentale gezondheid van jongeren wordt vooral uitgevoerd in hoge inkomenslanden. Er is nauwelijks epidemiologisch onderzoek gedaan naar de prevalentie en sociale determinanten van depressieve symptomen onder jongeren in het mondiale zuiden

In beleid is er steeds meer aandacht voor initiatieven die zich direct richten op armoede als onderliggende oorzaak van de gezondheidsproblemen. Deze initiatieven variëren in complexiteit en reikwijdte, en omvatten programma’s waarbij rechtstreeks contant geld wordt verstrekt aan behoeftige huishoudens of personen (‘cash transfers’), eventueel met aanvullende voorwaarden (‘conditional cash transfers’). Wetenschappelijk bewijs over de effectiviteit van zulke sociale zekerheidsprogramma’s voor mentale gezondheid is veelbelovend, maar ook inconsistent. De resultaten verschillen tussen groepen in de bevolking en lijken afhankelijk van het type programma, de manier waarop het wordt uitgevoerd en de context waarin het wordt geïmplementeerd.

De Verenigde Republiek Tanzania, een dichtbevolkt land aan de oostkust van Afrika, heeft grote vooruitgang geboekt in het terugdringen van armoede en het stimuleren van de lokale economie. Deze inspanningen hebben het land in 2020 bevorderd van de status van een ‘laag inkomensland’ naar dat van een ‘lager midden-inkomensland’. Extreme armoede is echter nog steeds een groot probleem, vooral onder huishoudens op het platteland en onder jongeren. Samen vormen zij het grootste deel van de Tanzaniaanse bevolking. Ambitieuze regeringsplannen voor armoedebestrijding, in combinatie met de grote groep Tanzaniaanse jongeren die nu en in de nabije toekomst volwassen worden, maken het belangrijk de oorzaken van mentale problemen onder deze jongeren te begrijpen, en de potentiële rol die sociale zekerheidsprogramma’s spelen bij het bevorderen van hun psychosociale welzijn te onderzoeken.

In dit proefschrift maakten we gebruik van gegevens uit een grootschalige clustergerandomiseerde interventiestudie. Eerst identificeerden we de determinanten van depressieve symptomen, zoals gemeten met de 10-item Centre for Epidemiologic Studies Depression Scale (CES-D 10), onder Tanzaniaanse jongeren die onder de armoedegrens leven (Hoofdstukken 2 en 3). Vervolgens hebben we de effecten onderzocht van twee sociale zekerheidsprogramma’s op depressieve symptomen (Hoofdstukken 4-6): het ‘Productive Social Safety Net (PSSN)’programma (ook wel de ‘Cash Intervention’ genoemd) en een op jongeren gerichte geïntegreerde interventie die aanvullend met PSSN werd aangeboden (ook wel de ‘Cash Plus Intervention’ genoemd)