In aanloop naar de Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie (VN) op 21 maart wordt de Week tegen Racisme en Discriminatie georganiseerd. Voor veel mensen is discriminatie op grond van bijvoorbeeld etniciteit of afkomst of seksuele geaardheid nog steeds onderdeel van het dagelijks leven. Dit kan gebeuren door individuen, maar ook door overheidsinstellingen, denk bijvoorbeeld aan de Toeslagenaffaire. Discriminatie op de woningmarkt, bij het vinden van een stageplaats, of in het uitgangsleven; racisme en discriminatie zijn overal om ons heen.
Bij IDEA Center werken we elke dag aan een inclusieve leer- en werkomgeving op de EUR. Dit klinkt misschien als een onbereikbaar of te vaag doel. Graag delen we de inzichten en ervaringen van een aantal teamleden van het IDEA Center, over hoe zij in hun dagelijks leven werken aan een inclusieve organisatie en maatschappij.
Dr. Helen Tibboel, projectleider Monitoring en Research
“Een van de redenen waarom ik graag bij het IDEA Center werk, is dat we het doel hebben om de universiteit inclusiever te maken. Mijn werk bestaat uit het doen van onderzoek naar verschillende onderwerpen gerelateerd aan inclusie, diversiteit, equity, en toegankelijkheid. Dit betekent ook dat ik ervaringen van discriminatie, racisme en uitsluiting onder studenten en medewerkers onderzoek. Dergelijk onderzoek kan waarheden blootleggen die voor sommigen moeilijk onder ogen te zien zijn, maar het is noodzakelijk om het te doen: het helpt ons om solide interventies en beleidsmaatregelen te ontwikkelen die mechanismen van uitsluiting tegengaan en die sociale veiligheid voor iedereen vergroten. Mijn onderzoek zorgt er ook voor dat ik me bewust ben van mijn eigen privileges en van mijn verantwoordelijkheid om veranderingen teweeg te brengen en op te komen voor anderen.”
Dr. Yumna Asaf, projectleider Inclusief Onderwijs
“Ik geloof dat we als mensen voortdurend op zoek zijn naar een gevoel van verbondenheid, op (on)bekende plekken en in nieuwe of bekende situaties. Discriminatie tast dat gevoel ernstig aan. Ik geloof dat we niet volledig afhankelijk kunnen of liever moeten zijn van de systemen om ons heen om ons gevoel van erbij horen te beschermen en te bevorderen. Ik denk altijd - wat kan ik doen om mijn gevoel van verbondenheid als immigrant in dit land te voeden, ongeacht de tegenslagen waarmee ik te maken krijg? Het is belangrijk om moeite te doen om met de mensen om je heen om te gaan, met een open geest.
Omdat ik werk aan inclusief onderwijs bij het IDEA Center, denk ik voortdurend na over oplossingen voor docenten en studenten, over hoe we voor hen een gevoel van verbondenheid op de universiteit kunnen bevorderen. Er zijn verschillen, zichtbaar en onzichtbaar, en daarom zijn er verschillende manieren van zijn. Maar wij mensen zijn georganiseerd rond het ‘behoren tot iets’ - families, nationaliteiten, religieuze groepen, voetbalclubs, breiverenigingen, politieke partijen of reisliefhebbers. Daarom is het, als we om ons heen kijken, niet erg moeilijk om mensen te vinden met gemeenschappelijke doelen. Als we een eerlijke inspanning doen om ons te concentreren op de overeenkomsten in plaats van op de verschillen, zullen we niet alleen meer over elkaar leren, maar ook de redenen voor de verschillen tussen ons beter begrijpen.”
Jacqueline Onyenze, student engagement officer
“Binnen mijn rol als student engagement officer bij het IDEA Center probeer ik racisme te bestrijden door bewuste en onbewuste patronen en procedures bloot te leggen die de ervaringen van verschillende groepen studenten kunnen schaden of verwerpen. Informatie verzamelen, de cultuur binnen en buiten onze studentengemeenschap evalueren, verantwoording afleggen en een stem geven aan ondervertegenwoordigde studenten is nodig om beleid te ondersteunen en praktijken te ontwikkelen die raciale gelijkheid bevorderen.”
Dr. Katarina Putnik, HR IDEA senior beleidsadviseur
“Oneerlijk beoordeeld worden, gepasseerd worden voor kansen, het gevoel krijgen 'minder te zijn dan', 'de ander' te zijn, 'er niet bij te horen', enz. is voor velen nog steeds een pijnlijke realiteit. Het zit ingebakken in organisaties en bredere maatschappelijke systemen. We kunnen allemaal bijdragen aan het creëren van meer inclusieve ruimten, ondanks onze verschillen. Onthoud dat hoe meer macht we hebben, hoe meer verantwoordelijkheid we dragen om deze veranderingen tot stand te brengen. Door te lezen en te leren over het onderwerp racisme en discriminatie, gesprekken aan te gaan, onze geest open te stellen, onze eigen voorrechten en posities te gebruiken om bestaande ongelijkheden bloot te leggen en te verhelpen, kunnen wij de verandering zelf ondersteunen.”
Dr. Anne Wijtzes, programmamanager Outreach
“Ik ben blij dat we als samenleving, maar ook als EUR, steeds verder weg bewegen van het alleen agenderen van racisme en discriminatie, naar het maken van beleid en het uitvoeren van programma’s om racisme en discriminatie te bestrijden. Onderwijs is belangrijk om ongelijkheid in de samenleving tegen te gaan, maar kan ook ongelijkheid reproduceren en verder vergroten. Met het academisch outreach programma ‘Onze Toekomst Verbinden’ werken wij samen met lokale, nationale en internationale partners aan het toegankelijker maken van het hoger onderwijs door barrières op de weg naar en in het hoger onderwijs weg te nemen en te werken aan een inclusieve onderwijsomgeving voor alle (aankomende) studenten.”
Sirin Keles, junior beleidsmedewerker IDEA
“Het met elkaar eens zijn en elkaar respecteren is volgens mij het dichtst dat we bij wereldvrede kunnen komen. Daarom is het belangrijk voor mij in mijn persoonlijke leven, maar ook in mijn werkleven als junior beleidsmedewerker bij het IDEA Center, om te luisteren en verhalen van verschillende kanten te horen. Op deze manier hoop ik inzicht te krijgen en te geven, met betrekking tot inclusie en diversiteitskwesties zoals racisme. Mijn wens is om aan de wereld over te brengen dat ik ieder mens als gelijkwaardig zie en eenieder respect verdient.”
Prof. Semiha Denktaş, Chief Diversity Officer
“Voor mij is het heel belangrijk om niet weg te kijken. Stemmen moeten gehoord worden, ik benoem hoe racisme en discriminatie vele levens benadelen, en geef inzicht in waar mechanismen van exclusie zijn, hoe ze werken, en hoe we ze kunnen tegengaan. Ik zie hierin een grote rol voor het leiderschap, van vandaag, en voor de leiders van de toekomst.”
Iedereen kan iets doen
Ook al is het een moeilijk en zwaar onderwerp; iedereen kan een bijdrage leveren. Daarom vragen wij: wat kun jij doen? Docenten, studenten, ondersteunend personeel, onderzoekers; wat gaan jullie doen tegen racisme en discriminatie?