Promotie J.A. (Joost) Bekken

Samenvatting:

Perifeer arterieel vaatlijden (PAV) wordt veroorzaakt door atherosclerotische stenoses of occlusies van de onderste extremiteit en leidt tot claudicatio intermittens en kritieke ischemie. Als PAV zich voordoet op het aorto-iliacale niveau, wordt dit AIOD genoemd (Aortoiliac Occlusive Disease; aorto-iliacale occlusieve ziekte). Alle patiënten met PAV zouden agressieve beïnvloeding van risicofactoren moet krijgen, zowel medicamenteus als door aanpassing van leefstijl. Voor patiënten met claudicatio intermittens is gesuperviseerde looptherapie de eerste stap in de behandeling. Als symptomen persisteren na looptherapie, of bij patiënten met kritieke ischemie, is revascularisatie aangewezen. Als revascularisatie overwogen wordt zijn er grofweg twee mogelijkheden: chirurgische of endovasculaire revascularisatie. Na chirurgische behandeling is de kans op een restenose of occlusie lager, maar het gaat wel gepaard met hogere morbiditeit, mortaliteit en een langere opnameduur in het ziekenhuis. Endovasculair herstel kent een hogere kans op restenose of occlusie na behandeling en in het verleden werd het niet geschikt geacht voor uitgebreidere letsels. Tegenwoordig is het indicatiegebied sterk verbreed en bepleiten de meeste artsen een ‘eerst endovasculair’ strategie voor álle letsels, echter het risico op restenose of occlusie blijft verhoogd ten opzichte van chirurgische behandeling. Voor sommige indicaties zijn tegenwoordig hybride procedures mogelijk, waarbij de voordelen van beide behandelmogelijkheden gecombineerd kunnen worden. In dit proefschrift zijn enkele endovasculaire en hybride technieken en strategieën om de arteria iliaca te behandelen bestudeerd.