Studenten die meedenken met een case uit de organisatie of het bedrijf waar een alumnus werkt. Dat is de Trustfonds Case Writing Cycle. ‘Het is een gift van kennis van de alumnus aan de universiteit.’
TEKST: Marjolein Stormezand
FOTO’S: © Claudia Broekhoff
Vijf jaar geleden zetten dr. Liesbeth Eelens-Noordegraaf, universitair hoofddocent aan het Erasmus University College, samen met dr. Brigitte Hoogendoorn, verbonden aan de Erasmus School of Economics, en ondernemer Michiel Muller de Trustfonds Case Writing Cycle op.
Dit is een programma waarin studenten zich buigen over een door alumni aangereikte, uit het leven gegrepen case. Het doel van het programma: alumni meer bij de universiteit betrekken zodat er breed, inhoudelijk en relevant onderwijs kan worden geboden aan bachelorstudenten. De Case Writing Cycle draait inmiddels op volle toeren, maar het kan altijd beter, is EelensNoordergraaf van mening. Daarom spoort zij alumni aan mee te werken aan het programma.
Voordat we verder ingaan op de voordelen van de Case Writing Cycle gaan we terug in de tijd. Het is de zomer van 2014. Eelens-Noordegraaf en Hoogendoorn zitten samen in het Tinbergen gebouw in een brainstorm, Michiel Muller belt in. Hoofdvraag van het gesprek: hoe kunnen we alumni op een interessante manier, die verder gaat dan een gastlezing, bij de Erasmus betrekken? Het antwoord: waarom een student geen case laten schrijven waarin een alumnus figureert, zodat deze case kan worden opgenomen in het onderwijsprogramma? Op die manier bied je de student relevant studiemateriaal en krijgen de organisaties of bedrijven waar de alumni werkzaam zijn frisse inzichten hoe om te gaan met de vraagstukken waar zij mee worstelen.
Jonger publiek
Een van de eerste cases waar de studenten aan mochten werken was die van Marcella Breedeveld en Giselle van Cann, werkzaam bij de NRC en NOS. De twee nieuwsbedrijven zaten met het ingewikkelde vraagstuk hoe een jonger publiek aan zich te binden. De bachelorstudenten van de Erasmus University College en de Erasmus School of Economics zijn na interviews met de almumni in de organisatie gedoken. Het leverde, in de woorden van Eelens-Noordegraaf, ‘een prachtige case op die door de medestudenten uitvoerig is besproken.’
Deze case had een succesvolle uitkomst, maar benadrukt Eelens-Noordegraaf: ‘we moeten niet voorbijgaan aan het feit dat het een studie is, uitgevoerd door studenten die nog aan het leren zijn.’ Het vraagt daarom veel tijd en input van de alumnus om zich aan het programma te binden. In ruil daarvoor krijgt de alumnus nieuwe ideeën aangereikt die een lastig vraagstuk in een ander daglicht plaatsen of er zelfs een oplossing voor bieden.
Geen adviseurs ‘De kern van het Trustfonds is dat we kennisuitwisseling proberen te faciliteren. De studenten zijn geen adviseurs, dit moeten de bedrijven die meewerken aan het programma wel in hun achterhoofd houden’, besluit Noordegraaf. ‘Wat mij betreft gaat dit programma vooral om het creëren van onderwijssituaties. Het is een gift van kennis van de alumnus aan de universiteit. Als zij vervolgens alsnog een handzaam plan krijgen aangereikt, is dit alleen maar mooi meegenomen, natuurlijk.’
Geen adviseurs
‘De kern van het Trustfonds is dat we kennisuitwisseling proberen te faciliteren. De studenten zijn geen adviseurs, dit moeten de bedrijven die meewerken aan het programma wel in hun achterhoofd houden’, besluit Noordegraaf. ‘Wat mij betreft gaat dit programma vooral om het creëren van onderwijssituaties. Het is een gift van kennis van de alumnus aan de universiteit. Als zij vervolgens alsnog een handzaam plan krijgen aangereikt, is dit alleen maar mooi meegenomen, natuurlijk.’